Monogaam

Van huis uit ben ik opgegroeid met monogame ouders, samen door dik en dun, samen alles delen.
Samen op stap, samen in de zaak, samen het leven door.
Sinds mijn vader op 56 jarige leeftijd overleed is mijn moeder dan ook alleen doorgegaan. Zonder op zoek te gaan naar een nieuwe partner. Hun band was of eigenlijk is zo enorm sterk dat ze de behoefte ook niet heeft gehad. Of niet anders wist. Daarbij kwam natuurlijk ook de zorg voor haar moeder en schoonmoeder toen deze naar een verpleegtehuis moesten. Vol overgave storte ze zich op haar nieuwe taak, een nieuwe taak van liefde.
Ook zij is in een monogaam gezin opgegroeid, komend uit een katholiek nest.

Dit zijn dan ook de normen en waarden die ik heb meegekregen. Monogaam, verliefd, verloofd, getrouwd, kinderen, samen oud worden, ...
Dit is dan ook hoe mijn moeder nog denkt dat het bij ons gaat, ze weet nog niks van onze nieuwe ontdekking.
Nog veel te vroeg ook om erover te beginnen, eerst moeten we zelf alles op een rijtje hebben. Dan komt de familie en buitenwereld wel, als ze het willen weten/horen. Eerst wij.