Pagina's

maandag 28 juni 2010

Polyamorie is van alle tijden...

Toen ik vorige week in de auto zat en naar een foute top 128 luisterde kwam er een liedje voorbij uit 1975...
Over altijddurende liefde, zonder elkaar in de weg te staan.
Elkaar "vrij" te laten, iets wat onze liefde anders maakt.
Maar zeker ook de basis vast te houden en elkaar niet te willen verlaten.
En door dit alles elkaar nog beter leren kennen.

Voor mij echt een lijflied... geen idee dat ik het ooit nog eens zou letterlijk zou nemen. En eerder is de tekst ook niet zo bij me doorgedrongen als nu.




Marianne Rosenberg - Ich bin wie Du (1975)

donderdag 17 juni 2010

Wat "ze" ervan denken.....

Veel wil ik me er niet van aantrekken wat "men" ervan denkt.

Vandaag toch me laten verleiden en dan ook weer ff met de neus op de meningen van anderen gedrukt door een stukje in de Telegraaf/Prive, PrivĂ©-mening: De liefdes van Peter R. de Vries . Nou ben ik toch al niet echt van de roddel maar hier zie je maar weer dat de meningen nogal verschillen...

Wilma Nanninga geeft in het stuk zelf al aan hopeloos ouderwets en conservatief te zijn en dan kan ik me de mening wel voorstellen (zonder daar een oordeel over te willen vellen). Ik krijg de indruk dat ze geen research heeft gedaan naar polyamorie in ieder geval. Gekleurd is haar beeld dan ook.

Op de site is het ook gebombardeerd tot gesprek van de dag. Lezers mogen hun mening geven:

Zegt het iets over hoe "men" in Nederland denkt over polyamorie? Geen idee eigenlijk...

"Be who you are and say what you feel because those who mind don't matter
and those who matter don't mind.”

Dr. Suess

dinsdag 15 juni 2010

Liefde

Ook het vinden van een nieuwe polyamorie liefde gaat niet vanzelf.
Is het vinden van een "normale" liefde af en toe al lastig, er komen zoveel gevoelens bij kijken...
Zodra je op het polyamorie vlak komt komen daar nog een paar dingetjes bij, hoe denkt de nieuwe geliefde ten opzichte van de primaire relatie. Om nog maar niet te spreken over eventuele huidige partner(s) van de nieuwe geliefde.

a crazy little thing called love, a complicated situation called polyamorie...
It 'll be worth it in the end!

Zorgen voor later...

Gisteravond weer eens lekker ouderwets de bank uitgeklapt en heerlijk genoten van het gevoel er gewoon voor elkaar te zijn. Heerlijk dat die liefde niet minder wordt maar juist meer.

Zo kwamen we al kletsend bij de vraag hoe onze dochter er mee om gaat en hoe zij hierover gaat denken.
Hoe maak je -straks je puber-dochter duidelijk dat er eerst een primaire relatie moet zijn, een stabiele basis en dat daarnaast meer mogelijk is. Zorgen voor later...
Polyamorie is geen excuus -voor ons in ieder geval- voor sex met anderen.. Het gaat in eerste instantie om een liefde, een liefde die geuit wordt waar sex een deel van kan zijn. Sex zonder die liefde heeft voor mij weinig tot geen waarde.

maandag 14 juni 2010

Voor het eerst

Gister was de eerste keer sind we elkaar kennen dat we elkaar weer in levende lijve hebben ontmoet.
Een ontmoeting bij haar thuis met beide gezinnen. We wonen redelijk ver van elkaar af en een familiefieestje gaf wat ruimte om een extra stopje in te lassen op weg naar het Friesche....
Na een wat onrustige nacht en twee uurtjes rijden vallen we elkaar een beetje onwennig in de armen.
Een beetje onwennig omdat er nog 6 anderen om ons heen rondzwerven, vreemd om iemand voor wie je zoveel voelt in de armen te houden, een kus te geven terwijl haar en mijn partner gewoon in dezelfde kamer zijn. Voor de ogen van je kids met deze gevoelens haar in mijn armen te hebben.
Gelukkig zijn we thuis ook lekker knuffelig en heeft mijn dochter van 6 er geen moeite mee, het is enigszins normaal. Zo ook haar kinderen.
Naar mate de tijd verstrijkt beginnen we ons steeds meer op ons gemak te voelen, hier en daar een beetje aangespoord door onze beide partners die ons volop de ruimte gaven om te doen wat we willen.
Wat we willen is voelen, voelen hoe het tussen ons beiden klikt, hoe goed de connectie voelt, voelen wat ons gevoel zegt...  ons gevoel zegt dat het goed is...

Uiteindelijk wordt het toch tijd om naar het familiefeestje te gaan, met een veel prettiger gevoel dan de eerste keer dat we afscheid moesten nemen. Die eerste keer zat er nog aan beide kanten een onzekerheid of de ander hetzelfde gevoel had overgehouden aan die avond. Van beide kanten was er de klik, een klik die we toen nog niet durfden te uiten naar elkaar toe. Gelukkig hebben we ons gevoel snel daarna naar elkaar kunnen uiten en ook verdere stappen durven nemen.

Kleine stapjes waarvan de ontmoeting van gister en eentje was, een hele belangrijke, een mijlpaal, een test.
Een test waarvoor we zijn geslaagd. We gaan verder op de manier waarop we tot nu toe bezig zijn geweest.
Zonder verwachtingen, zonder belemmeringen, zonder hokjes.
We gaan lekker laten groeien wat er gezaaid is, wat op enig moment bloeit is goed, wat nog gaat kiemen heeft tijd nodig, wat er niet is is er niet.
Zonder verwachtingen genieten van wat er komt. Genieten van elk moment dat ons gegeven is, elk moment dat we invullen zoals het goed voelt voor dat moment, onbevangen, zonder grenzen, open voor elkaars gevoel van dat moment.

Mijn geliefde heeft het zo mooi in woorden weten te vangen:

"Een moment in de tijd.



Alles lijkt even te berusten in het voort razen.
Alles lijkt op een punt samen te smelten.
De openheid, de liefde en de samenhang.
Het je mogen ontvangen als gelijken .
Het je mogen ontvangen als een stukje van mij.
De tijd zal leren , hoe de weg zal samen gaan.
Voor nu ben ik al dankbaar voor wat ik gekregen heb."

vrijdag 11 juni 2010

(H)eerlijke dag

Vandaag was een (h)eerlijke dag lekker genieten van elk moment.

In de lunchpauze met mijn geliefde aan de telefoon gezeten terwijl ik lekker in de zon naar de hemel lag te staren.
Alsof ze naast me, op mijn schouder, lag om samen lekker te genieten, te kletsen. Kan het bijna niet geloven dat ik haar over twee nachtjes weer ga ontmoeten, haar wereldje ontdekken. De afstand is groot maar ik zie dat niet als een probleem. Het geeft ook rust, rust maar ook verlangen, verlangen naar het genieten van elk moment dat we contact hebben, van elk moment dat we elkaar zien.
Het maakt het geheel gewoon compleet. Eerlijk en heerlijk tegelijk.

Mijn engel heeft vandaag nogal een emotionele dag gehad. Haar nieuwe geliefde had al in de planning staan bij zijn vriendin te gaan wonen, niet in de buurt zoals nu, maar in de Randstad. Daar komt nog bij dat zijn vriendin nog niet van hun gevoelens voor elkaar weet.
Ook mijn engel en haar geliefde zijn vandaag eerlijk geweest en elkaar verteld dat ze van elkaar houden. Iets dat ze gisteravond allebei dachten maar niet durfden uit te spreken... Heerlijk!
Vanavond hebben ze dan ook afgesproken dat ze de nacht met elkaar gaan doorbrengen, gewoon genieten van elkaar zolang het kan. Ik heb haar vanavond ook eerlijk gezegd dat ik het niet erg zou vinden als ze vanavond verder gaan dan dat ze tot nu toe gegaan zijn. Ik gun haar net zoveel geluk en blijdschap als ikzelf mag ondervinden, eigenlijk gun ik haar meer....

Vanavond heb ik dan ook voor het eerst in mijn leven mijn engel uitgezwaaid, met een traan en een brok in mijn keel, wetend dat ze vanacht bij een andere man zal slapen en hopelijk gelukkig zal zijn. Zo'n dubbel gevoel, maar wel eerlijk.

Geniet maar lekker engel van me...

Every day I love you more...

Racoon - Love you more

Zo'n heerlijk liedje..

donderdag 10 juni 2010

Gevoel

Even een sprong vooruit naar het heden... de realiteit.

Gister kwam een stralende echtgenoot thuis, ook zij heeft een nieuwe liefde leren kennen. Afgelopen zondag hebben we hem ontmoet en leren kennen.
Een heel aardige vent, open en spontaan. Gister is ze voor het eerst bij hem op bezoek geweest, gewoon als nieuwe kennis. Ook zij hebben een klik gehad op het persoonlijke vlak, kunnen lekker met elkaar over weg en zijn toch ook verknocht geraakt aan elkaar.
Vandaag is ze weer naar hem toe, iets waar ik geen problemen mee heb, daar is gewoon duidelijkheid over.
Zit vandag wel een beetje met mijn gevoel te worstelen...


Mijn engel is vandaag weer naar haar nieuwe liefde, normaal kunnen we overdag ook wel zonder elkaar dat is geen probleem. Soms wil ik dan ook wel eens wat contact zoeken. Zit nu met mijn gevoel, wil ze eigenlijk niet storen (ook al kijken ze gewoon maar een film of bewerken wat foto's) en voel me dan wel een beetje beperkt...
Dit is nou echt nieuw voor me... moet ik nog mee leren omgaan...

Ik heb de raad van mijn geliefde maar ter harte genomen en even gesmst... voelt wel goed.
Het is wel iets waar we vanavond eens over moeten praten... ook voor haar, kan me voorstellen dat zij dat ook gaat voelen.

dinsdag 8 juni 2010

Monogaam

Van huis uit ben ik opgegroeid met monogame ouders, samen door dik en dun, samen alles delen.
Samen op stap, samen in de zaak, samen het leven door.
Sinds mijn vader op 56 jarige leeftijd overleed is mijn moeder dan ook alleen doorgegaan. Zonder op zoek te gaan naar een nieuwe partner. Hun band was of eigenlijk is zo enorm sterk dat ze de behoefte ook niet heeft gehad. Of niet anders wist. Daarbij kwam natuurlijk ook de zorg voor haar moeder en schoonmoeder toen deze naar een verpleegtehuis moesten. Vol overgave storte ze zich op haar nieuwe taak, een nieuwe taak van liefde.
Ook zij is in een monogaam gezin opgegroeid, komend uit een katholiek nest.

Dit zijn dan ook de normen en waarden die ik heb meegekregen. Monogaam, verliefd, verloofd, getrouwd, kinderen, samen oud worden, ...
Dit is dan ook hoe mijn moeder nog denkt dat het bij ons gaat, ze weet nog niks van onze nieuwe ontdekking.
Nog veel te vroeg ook om erover te beginnen, eerst moeten we zelf alles op een rijtje hebben. Dan komt de familie en buitenwereld wel, als ze het willen weten/horen. Eerst wij.

maandag 7 juni 2010

Opeens

Na 16 jaar samen te zijn met mijn echtgenoot waarvan vandaag alweer 9 jaar getrouwd overkomt me iets wat ik nooit verwacht had...
Ik werd verliefd op een andere vrouw, zomaar opeens uit het niets. En het mooie, rare eraan is dat mijn vrouw het me niet kwalijk neemt, sterker nog ze is blij voor me.
En wat nog veel mooier is, is dat die "andere" vrouw hetzelfde voelt als ik. Ook zij heeft een echtgenoot en nog een andere partner.
Zij weet voor mij dit een naam te geven PolyAmorie... Meer Liefde(s).

Dit is dan ook het begin van een mooie reis, een ware ontdekkingstocht. Van nieuwe liefde, extra liefde...