Snappie?

Moeilijk om te begrijpen... voor mij tenminste.

Niet van twee kunnen houden maar het wel doen, wel van twee houden... maar het niet kunnen.
Een tegenstrijdigheid die ik niet snap, maar het is ook niet aan mij om het te snappen, al zou ik het best willen snappen.

Misschien zal ik het een keer begrijpen...

Ik hou van jou

" Do you love me, Sam? - What do you think?
- Why don´t you ever say it? - What do you mean?
- I say it all the time. - You say ´´ditto.´´ That´s not the same.
- People say ´´l love you´´ all the time, and it doesn´t mean anything."

Ik hou van jou..

Mooie woorden, woorden die veel betekenen voor mij.
Hoewel er best een flink aantal mensen zijn die me heel na aan het hart liggen zijn er maar weinig tegen wie ik zonder terughoudendheid "Ik hou van jou" tegen zeg. En bij die doe ik het dan ook veelvuldig.

Het is echter niet het standaard antwoord dat ik terug geef als iemand tegen me zegt "Ik hou van jou". Ook al is dat iemand die me dierbaar is.
Dat levert soms wel eens vreemde situaties op, want dat zijn meestal degene die dan ook een "Ik hou van jou" terug verwachten.

Houden van kent vele vormen en gradaties als je het mij vraagt. Zoals ik al zei, er zijn velen die me dierbaar zijn, de ene wat meer dan de ander, maar die ene extra gradatie meer... dat zijn er maar weinig. 
Daarbij hoort een extra speciaal gevoel.

Het is ook niet echt een keuze voor me op wie ik verliefd wordt, van wie ik echt houden kan. Wel een keuze wat ik er mee doe als het gebeurt.