Tekens

Mijn hart blijft gevuld
Stroomt over

Zonder te stoppen
Blijft er liefde stromen

(On)gecontroleerd naar een overloop
Klaar om weer geleid te worden

Mijn gedachten blijven vragen
Waar het heen zal gaan

Blijven vragen
Hoe ver te gaan

Wat pik ik op
Wat gaat er aan mij voorbij

Mis ik tekens
Of staan ze op de wand

Verandering

De afgelopen maanden stond alles een beetje op een laag pitje.
Gehinderd door tekort aan verschillende dingen en een overdosis rustig aan doen. Die overdosis was wel nodig maar heel prettig is dat niet geweest.

De lange weg
Sinds lange tijd was het gelukt om voor zaterdag een dagje in te plannen. Veels te vroeg wakker en toch niet vooruit lijken te komen. Met veel moeite en zelf ingesproken moed kom ik even na half 8 de deur uit. Eerst nog tanken en een kleinigheidje voor Ryanne halen. Wanneer ik eindelijk, alles lijkt een eeuwigheid te duren, de snelweg op draai is het al na achten. De wisselende stemmingen in de liedjes op de radio maken de rit er niet korter op. Eenmaal bij Eindhoven geeft de signalering aan: A2 vanaf knooppunt Empel afgesloten. De omleiding zou mij nog ruim een half uur extra reistijd opleveren.
Zo dicht bij
Na een korte stop voor een broodje stuur ik een berichtje, nog een klein uurtje ...
Na ruim twee uur rijden is mijn hoofd er klaar mee. Gewoon afwachten en zien hoe het gaat zijn. Vanaf dan is het weer de bekende A2 - A9 - Afrit Heerhugowaard-Zuid en vliegt de tijd weer.
Ik draai de parkeerplaats op en verstuur nog even een berichtje naar het thuisfront, ik ben aangekomen. Wanneer ik heb aangebeld is de hond de eerste die me door het ruitje in de deur komt begroeten, niet lang daarna doet Ryanne de deur open. Na twee stappen doe ik de deur achter me dicht en omhelzen we elkaar. Na zo'n lange tijd haar gemist te hebben voelt dit eerste contact weer geweldig. Zin om elkaar weer los te laten lijken we niet te hebben.
Bijpraten
Bij een kopje thee en koffie praten we bij over onze gezinnen en alles wat er bij hoort. Gek dat ik ook dit soort gesprekjes heb gemist. Het doet me goed weer te weten wat er in haar wereld zo ver weg afspeelt. Hoe triviaal het ook lijkt. Terwijl we naar de supermarkt lopen voor de lunch en avondeten praten we verder. Een goed gevoel, de twijfel verdwijnt. De twijfel over hoe ik zou om kunnen gaan met, zou reageren op, het feit dat het plakkertje "geliefde" en "relatie" er van af is. Nou heb ik hoe dan ook weinig  tot niks met labeltjes en misschien is dat ook wel wat mij parten speelt. Geen geliefde, maar toch nog steeds alles voor Ryanne voelen wat ik een jaar geleden ook deed. Geen relatie, maar toch nog steeds 'houden van".
Even er tussenuit
De viskraam van "De meiden" staat op het plein en de lunch is snel gekozen. Op de terugweg raken onze handen elkaar aan, zoeken elkaar op en houden vast. Bevestiging, contact, ik zal je niet los laten. Eenmaal binnen delen we de lekkere kibbeling samen op de bank. Nog even de flessen wijn versieren en dan is het tijd voor Ryanne om naar de al geplande verjaardagen te gaan.
Ik besluit van de gelegenheid gebruik te maken om de omgeving nog wat meer te verkennen en twee geocaches op te zoeken. Mannen blijven ergens toch jongens en schatzoeken blijft leuk. De eerste leidt me naar het poldermuseum waar ik al snel de verstopte kist vind. Het museum zelf is gesloten dus het is lekker rustig. Ik bel even naar huis om te vertellen hoe het gaat en geniet nog even van de rust en de mooie omgeving. Speeltuin NAP is de volgende leuke geocache. Het eerste gedeeldte van de zoekopdracht is leuk en zal me leiden naar de plek waar ik moet zijn. Omdat het begint te regenen besluit ik naar Ryanne thuis te gaan om daar de puzzels verder op te lossen. Vriendelijk maar stil wordt ik begroet door de hond. Het regent ondertussen harder dus laat ik het zoeken voor wat het is.
Da's even schrikken
Niet lang daarna komt Ryanne ook weer thuis. We kletsen nog wat na over de verjaardag en besluiten toch maar aan het avondeten te beginnen. Even gewoon niksen op de bank voor de tv. Ik kruip tegen haar en het voelt zo vertrouwd dat ik zelfs even wegdoezel. Ik word weer wakker met een schok die ons even doet opschrikken. Omdat ik blijkbaar toch wel moe ben en nog 2,5 uur terug moet rijden besluit ik dat het verstandig is dat ik niet te laat vertrek, met tegenzin dat wel. Eenmaal weer bijgekomen van de schrik en de wollige kop is het tijd om te gaan. Ook aan mooie dagen komt een einde maar we gaan proberen dit vaker te doen. Nog een laatste knuffel in de gang en ik ben op weg. Een belletje naar huis om te melden hoe laat ik ongeveer thuis ben en het zwarte asfalt zoeft vlot onder mij door.
Denken
Onderweg tijd om te denken, de nieuwe situatie een plek te geven. Ik denk dat het er gewoon op neer komt dat ik trouw aan mijn hart en iedereen die er een plekje heeft blijf. Mijn behoeftes zijn zeer uitgebreid maar mijn houden van heeft niet alles van iedereen nodig. Mijn hart is blij met een aai, een  knuffel, een lieve lach zonder daar meer bij te willen. Dat wist ik al langer en is vandaag maar weer eens bevestigd. Wie er een labeltje op wil plakken doet zijn best maar. Het doet me goed en verder maakt het me niet uit, niet uit onverschilligheid maar uit dankbaarheid. En houden van ...
Bijna thuis
Tijdens de pitstop halverwege krijg ik nog een spontane uitnodiging. Op 20 km van mijn route naar links wachtte er een kop koffie. De volgende keer zal ik mijn pitstop eens verleggen, voor deze dag is het goed geweest en verlang ik weer thuis mijn schat in mijn armen te sluiten voor een knuffel en een kus.
En dat is ook precies wat thuis op me wacht op de bank. Nog even een berichtje naar Ryanne dat ik veilig thuis ben en dan moe maar voldaan naar bedje toe.

Het was een mooie dag.

Happy Birthday

Speciaal

Voor jou

Speciaal

Zoals je bent

Voor jou vandaag

een dag om te vieren

Voor jou vandaag

liefde van velen

Nog vele jaren 

in het verschiet

Nog vele jaren

waarin je geniet

* Happy Birthday Darling *

xXx 

Ik hou van jou

xXx