En dan...

dan denk je dat je niks meer wilt

niks meer nodig hebt

je bent tevreden

met alles wat je hart begeert

dan kruist weer iemand je pad

een klik zonder te kennen

een gevoel zonder gebaar

gedachten zonder oorzaak

dan even terug naar af

even aarden met wat hulp

alles wat nog niet nodig is

even van me af

dan rest nog een blanco blad

wat komt moet nog geschreven worden

wat mag zijn zal zijn

en goed zal het zijn!

Dank je Angelique, voor je vertrouwen, je liefde, je zijn
Dank je Ryanne, voor je lieve woorden, je steun, je heldere gedachten
Dank jullie voor alles wat jullie voor mij zijn....

Reason, Season, or Lifetime

People come into your life for a reason, a season or a lifetime.
When you figure out which one it is,
you will know what to do for each person.

Reason
When someone is in your life for a REASON,
it is usually to meet a need you have expressed.
They have come to assist you through a difficulty;
to provide you with guidance and support;
to aid you physically, emotionally or spiritually.
They may seem like a godsend, and they are.
They are there for the reason you need them to be.
Then, without any wrongdoing on your part or at an inconvenient time,
this person will say or do something to bring the relationship to an end.
Sometimes they die. Sometimes they walk away.
Sometimes they act up and force you to take a stand.
What we must realize is that our need has been met, our desire fulfilled; their work is done.
The prayer you sent up has been answered and now it is time to move on.

SEASON
Some people come into your life for a SEASON,
because your turn has come to share, grow or learn.
They bring you an experience of peace or make you laugh.
They may teach you something you have never done.
They usually give you an unbelievable amount of joy.
Believe it. It is real. But only for a season.

LIFETIME
LIFETIME relationships teach you lifetime lessons;
things you must build upon in order to have a solid emotional foundation.
Your job is to accept the lesson, love the person,
and put what you have learned to use in all other relationships and areas of your life.
It is said that love is blind but friendship is clairvoyant.
— Unknown

22 mei 2010, een dag die mijn leven zou veranderen

Het is nog niet eens zo heel lang dat Angelique op een internetforum in contact kwam met Ryanne. Ik had wel haar naam al horen vallen en wat dingetjes over haar gehoord. Zij was al even bekend met polyamorie en had er al ervaring mee voordat ze wist dat het zo heette. Een feestje in Den Haag op uitnodiging van een gemeenschappelijke vriend was de aanleiding om elkaar voor het eerst in levende lijve te ontmoeten. Voor díé dag had ik zo goed als geen direct contact met Ryanne maar wist wel een en ander van haar gesprekken met Angelique. In de weken voor onze ontmoeting die gewoon vriendschappelijk bedoeld was wist zich een leidje van mij meester te maken. Een liedje dat voor mij bij haar ging horen ook al had ik haar nog nooit gesproken. Net als een gevoel, zonder haar te kennen.

Onuitwisbare indruk.
Met een leuk feest in het vooruitzicht gingen we naar Den Haag. Eenmaal aangekomen op onze bestemming worden we met het geluid van een echte Haagse, of is het nou Hageneese, deurbel verwelkomt. Zo'n ouderwetse drukbel die volmondig "Teeeeringggg" lijkt te roepen. Kort daarop het vrolijke gezicht van onze gemeenschappelijke vriend in de deuropening. We volgen hem naar de kleine woonkamer waar als snel het guitige gezicht van een niet al te grote vrouw ons toelacht. Er is iets aan deze vrouw dat me raakt deze dag, haar uitstraling, haar humor, haar ... zijn. Ze maakt een onuitwisbare indruk op me. Na het heerlijke avondeten maken we ons op voor het feest, het was een geweldig feest met veel leuke momenten. Ik ontdek dat ik me wel heel erg goed voel bij haar in de buurt, zo vertrouwd, zo vrij, zo geborgen als slechts één ander me kan laten voelen. Het is vreemd dat gevoel ook te hebben bij iemand anders dan je eigen partner. Ik wil ook nog niet toegeven aan dat gevoel...
Maar het is er wel!

Wederzijds.
De nachtelijke rit naar huis is gevuld met kilometers snelweg en lekkere muziek. Als we thuis aankomen wordt het al weer licht in het oosten.. Het liedje dat bij haar hoort verdwijnt niet meer uit mijn hoofd.
In de dagen daarna praten we op msn en op een gegeven moment beken ik aan Angel dat ik toch erg veel gevoelens voor Ryanne voel. Het was haar ook opgevallen, voor haar ben ik dan ook een open boek. Door het liedje te plaatsen wilde ik haar laten weten dat ze in mijn gedachten was, en dat werkte..
Wanneer ik aan Ryanne uitspreek wat mijn gevoelens voor haar zijn is ze blij, blij omdat zij het ook voelde.
Ook bij haar was de eerste ontmoeting vol van gevoelens voor mij en net als ik had ze deze voor zich gehouden. Ik kan met recht zeggen dat ik nooit heb gezocht maar gewoon iets heel moois in mijn schoot kreeg geworpen.

Een geweldige band.
Van begin af aan leken we een connectie te hebben, waar Angelique en ik elkaar aanvullen, is het Ryanne die me een spiegel voor houdt. En ik voor haar. We voelen elkaar aan, delen lief en leed. We kunnen een hele tjid doorbrengen zonder elkaar te zien en intens genieten van de momenten die ons gegeven zijn. Een band die van rubber lijkt, sterk, rekbaar, buigzaam, bestand tegen weer en wind.


Dankbaar.
Voor die dag ben ik dan ook dankbaar, en voor elke dag, elk uur, elke minuut die ons gegeven is. Dankbaar voor elke minuut die nog zal gaan komen, tot in lengte van jaren. Een van de punten van een goede relatie is dat je vooruit durft te kijken, Nu ben ik vooral dankbaar dat ik twee geweldige vrouwen in mijn leven heb waar ik nog heel ver mee vooruit wil kijken en tegelijkertijd niet te vergeten van het hier en nu te genieten.

Een dag om bij stil te staan

Het was een dag om bij stil te staan.
Precies een jaar geleden zagen we elkaar voor het eerst, om elkaar niet meer los te laten.
Een mooie gelegenheid om elkaar weer eens te zien. Zoals meestal hebben we weinig plannen gemaakt, gewoon genieten van wat is en mag zijn. Maar voor het zover is nog eerst langs Katinka om de taart voor de verjaardag van haar zoon af te geven. Om kwart over acht stap ik in de auto na thuis iedereen gedag te hebben gezegd, Angelique draait zich nog even om terwijl onze jongste nog even verder slaapt na een flesje en onze oudste zich met een filmpje op de bank heeft geinstalleerd. Na een goed uur rijden draai ik de straat in waar een leuk gezin al zit te wachten op de laatste verrassing voor je jarige. Alleen al voor de reactie zou je het al doen. De taart valt gelukkig in de smaak en krijg ik een geweldig inkijkje in een leuk gezin. Tijd vliegt als je het naar je zin hebt en het was zeker geweldig om ze te ontmoeten maar toch heb ik net iets meer zin om Ryanne op te zoeken. Zo raar... een andere keer moeten we zeker nog een keer verder kletsen.

Rust
De tweede helft van de rit gaat net zo voorspoedig als de eerste en om kwart over twaalf draai ik de auto op de parkeerplaats. Het weerzien is weer heerlijk, samen even lekker op de bank liggen, genieten van de dichtbijheid. Het weer kunnen voelen van elkaar, elkaar weer in de ogen kunnen kijken. Die heerlijke pretoogjes weer te zien. We nemen onze tijd om even wat bij te kletsen en een broodje te eten. Tijd vliegt altijd voorbij maar het is wel heerlijk. Tegen drieen gaan we op weg naar het strand, er staat een aardig briesje maar het zonnetje schijnt en langs de vloedlijn waaien we aardig uit. Een kopje koffie in een gezellig paviljoen doet ons weer even bijkomen waarna we tegen de wind in weer terug gaan naar het beginpunt.

Nog even..
Wanneer we weer terug zijn in de stad besluiten we nog even wat te gaan eten. Even niet gewoon naar huis om te eten, nog even weg. Ondanks dat de situatie bij haar thuis niet om over naar huis te schrijven is geniet ik van elk moment met haar, probeer haar daar waar mogelijk te (onder)steunen, haar even op andere gedachten te brengen. Ons jaar samen is er een met hoogte- en dieptepunten om ons heen, een jaar waarin we veel aan elkaar hebben gehad, spiegels hebben voorgehouden (gekregen) en toch hebben genoten.
Wanneer we bij het huis aankomen zijn de kids alweer thuis, even weer tijd voor mamma.


Nadat de kids op bed liggen kruipen we nog even de bank op, gewoon in elkaars armen... tot we merken dat het tijd wordt om de dag af te sluiten, nog een rondje met de hond en dan langzaam op pad...
Op tijd om de lange rit naar huis zonder al te veel moeheid af te kunnen leggen, op tijd voor haar om nog even de dag te laten bezinken.



Lijstje
Hoe gemakkelijk we tevreden zijn blijkt maar weer eens uit ons lijstje... dat zo heerlijk eenvoudig werkt! Achteraf zetten we erop wat we gedaan hebben en vinken het meteen af! Zo simpel is het gewoon, genieten van wat is, geen hoge verwachtingen, geen teleurstellingen. Achteraf heb ik op het lijstje erbij gezet haar weer even een dag met leuke afleiding te geven. Ik denk dat zij het voor mij wel wil afvinken.....