Nog even

Gistermiddag kwam ik thuis met een bubbelbad in mijn buik, helaas niet vanwege vlinders. Een kwaaltje dat al een tijdje de ronde doet in de familie, even twee dagen niet lekker en je best doen om alles binnen te houden.
Onze kleine had de gister last van het bubbelbad dus de dames waren op tijd naar bed voor wat rust.
Ik stortte maar even neer op de bank met een groentesoepje en R. op de msn voor wat afleiding en om ervoor te zorgen dat ik me een beetje goed verzorg en me rustig hou...
Met haar de komende week even doorgenomen en de planning voor het weekend hoelaat ik haar waar van het station ga ophalen. Dit weekend ben ik als vrijwilliger bezig voor een danswedstrijd in Weert, bij het opbouwen en afbreken op vrijdag en zondag. Tussendoor genoeg tijd om weer even samen leuke dingen te doen.
Ze kan haast niet wachten onze kleine meid vast te houden, wat we verder gaan doen zien we nog wel.

Ondertussen begint Angel ook mee af te tellen. Voor haar wordt zaterdagavond hopelijk ook een beetje extra leuk. Ze staat langzaam aan weer open voor een nieuwe liefde en heeft zaterdag, zoals het nu uitziet, een eerste afspraakje. Altijd spannend hoe het weer gaat verlopen en wat er wel of niet uit gaat komen.

Het aftellen gaat dus nog even door, nog 5.....

Zoooo lief!

  

Soms geeft het leven je mooie kadootjes.
Dat gebeurt meestal op de meest vreemde momenten als je het niet verwacht.

Mijn geliefde had voor haar twee kids kaartjes besteld voor Mary Poppins. Met dank aan een grootgrutter vier kaartjes dus was er eentje over. Toen ze aan haar oudste vroeg wie er dan mee mocht gaan kwam er -geloof ik- redelijk enthousiast uit dat ik mee mocht op het vierde kaartje.
Mijn eerste reactie was: "Hè? Oooh wat lief!!"
Als we het er even over hebben dat het wel leuk zou zijn, was de opdracht van R. dan ook: "Nou kijk dan maar of het kan." lukt het niet zijn er vast nog anderen die graag mee willen.
De kaartjes zijn voor een vrijdag en dan rond de klok van zes uur, dat betekende voor mij een rit van minstens 2,5 uur naar Scheveningen. Eerst maar vrij vragen dus, verlof werd afgekeurd :( .
Waar een wil is is een weg en de vraag komt niet voor niets dus.... een beetje passen en meten en op tijd weg op het werk, ja dat gaat lukken! (Hierbij bestel ik wel alvast een file-vrije dag voor de 8e april, vrij baan naar Scheveningen graag).
Thuis even overlegd en ook daar wordt het me weer van harte gegund, groen licht! Ze is blij voor mij en weet dat haar tijd ook wel weer gaat komen.
Gisteravond nog even geregeld dat onze oudste een nachtje bij oma kan logeren, dat vinden ze beide geweldig leuk en dan heeft Angel de tijd en rust voor onze jongste. Je kunt het thuisfront vind ik maar best zo goed verzorgd mogelijk achterlaten. Anderen hoeven niet te lijden omdat ik een leuke avond mag gaan hebben.

Dus:
Thuis, check.
Werk, check.
Agenda, check.
Adres, check.
Parkeergarage, check.
We zijn er klaar voor!

Opeens staat ons nog een leuk uitje voor de boeg, ongekend eigenlijk voor ons elkaar twee keer binnen een week te zien.
Met dank aan een lieve meid, ze is gewoon supercalifragilisticexpialidasties!

Geluk

Geluk is niet te koop...

Geef mij een hutje op de hei, en dan met zijn allen genieten van het leven.

Geld is handig om te hebben in deze wereld maar wat echt telt is je geluk.

Vandaag maar weer eens met de neus op de feiten gedrukt door het leven.

Een collega die 4 maanden in verwachting was heeft bij een echo te horen gekregen dat er geen leven meer in haar buik groeide, het hartje was gestopt...

Stil werd ik er van toen ik het hoorde en nu ook weer... op het werk hield ik de waterlanders nog binnen, nu even niet...  mijn gedachten gaan uit naar haar, ze kan het gebruiken....

Wat ben je dan weer dankbaar voor alle mooie dingen die het leven ons biedt, onze eigen gezonde dochters, ons hechte gezin, onze steunende familie, onze gezondheid en al die extra liefde die we mogen ervaren..

De mooiste dingen in het leven zijn geen dingen....

Ben er zuinig op, maar zet ze niet in een glazen kast, geniet ervan!!

Aftellen

Mijn geliefde woont nogal een eindje bij ons vandaan. Dat heeft zijn voordelen maar ook zijn nadelen. Omstandigheden zijn gewoon dat we elkaar niet al te vaak in levende lijve zien. Het maakt onze band ook bijzonder op een of andere manier. Ons normale contact door de week varieert van een lief sms-je tot diepgravende gesprekken op de chat, aldanniet met de webcam.

Heerlijk is het als we weer een datum hebben kunnen prikken om elkaar weer een te mogen ontmoeten. Ook vandaag ben ik weer begonnen met aftellen.. Nog 10 nachtjes en dan mogen we weer van elkaars gezelschap genieten. Kriebels beginnen zich weer meester te maken van de vlinders en mijn gedachten. Gewoon het idee is al voldoende, we verwachten niets anders dan dat we elkaar zien. Dat is denk ik ook waarom het voor ons werkt. We zijn blij met alles wat ons wordt gegund.

Hmmm nog 10 nachtjes...

Uit de kast?

Tja, leuke vraag, of toch niet? De buitenwereld is nog niet ervan overtuigd dat er niks mis is met het mogen hebben van meerdere liefdesrelaties. Gelukkig heb ik daar nog geen negatieve ervaringen van, alleen maar leuke. Ben ik uit de kast? Nou staat polyamorie natuurlijk niet op mijn voorhoofd geschreven maar ik hou het ook niet angstvallig verborgen. Laat het me zo zeggen, de deur van onze kast staat op een kier en iedereen is er welkom.

Op mijn werk ligt onder de doorzichtige muismat onder andere een foto van mij samen met mijn twee dames. In mijn beurs zit er ook eentje van ons twee. Vaak is de foto van ons drietjes een aardige opener. "Goh, wie zijn dat?" Waarop ik zonder enige schroom antwoord: "Dat zijn mijn vrouw en mijn vriendin."
De reacties daarop variëren van een nietszeggend "Leuk" tot een vertwijfeld "Hè, hoe bedoel je?" Waarna ze meestal met verbaasd gezicht maar vol interesse en vragen ons verhaal krijgen verteld, wanneer ze dat willen.
Wie vraagt krijgt van mij een eerlijk antwoord... daar ben ik met "onbekenden" best makkelijk in.  Ze hebben ons maar te nemen of te laten zoals we zijn.
  
In onze vriendenkring zijn het de intimi die weet hebben van onze polyamoureuse relatie. Voor het gros van onze vrienden zijn we nog steeds het -geloof ik- enige koppel dat volgens de aloude traditie het rijtje is afgegaan. Verliefd, samenwonen, verloofd, getrouwd, kinderen en daarbij ook nog eens nog steeds samen zijn. En dat gelukkige gezinnetje is dan ook hun beeld van ons, wat ons betreft geen probleem want we zijn ook een gelukkig gezinnetje, maar wel met een geweldig extraatje.

Familie is daarentegen weer een ander verhaal. Onze beider ouders, broers en zussen hebben van onze polyamorie leven geen weet, voor zover ze het laten merken tenminste, je weet maar nooit.
Daar waar we weten dat familie op internet rondzwerft hebben we het er bewust niet over. Hoewel soms er een opmerking langs komt die voor meerdere uitleg vatbaar is.
Voor hen houden we het nog stil, niet omdat ze het niet aan zouden kunnen of zoiets maar meer voor ons gevoel, dat we daar dan ook geen verantwoording over hoeven af te leggen. Of we dan bang zijn voor lastige vragen? Nee niet echt, wij zijn er blij mee, dát telt voor ons. Misschien is het wel een beetje het gevoel niet meer aan het monogame, huisje, boompje, beestje te voldoen. Aan de andere kant is dat ook niet meer wat we willen. Nou ja, ons huisje, boompje, beestje wel, maar dat monogame dat is niet meer ons ideaal.
Onze dochter van 7 kent onze "vrienden" wel maar daar houdt het dan ook bij op. Dat komt nog wel een keer, later als ze weer wat ouder is. Zij was wel een van de eersten die opmerkte dat pappa en mamma weer heerlijk verliefd waren. Tja kinderen pikken dat soort dingen allemaal snel op.

En hier, waar "de wereld" het kan lezen wil ik het er graag over hebben. Om de wereld te laten weten dat het bestaat en helemaal zou gek nog niet is. En als er dan toevallig iemand onze verhalen leest die het nog niet wist.. ach dan zijn ze welkom om ons verhaal te horen.
Tot er een dag komt dat de deuren van onze kast wagenwijd open staan en we er zomaar opeens uit komen.
Hopelijk tegen die tijd in een samenleving waar polyamorie niet meer vreemd of gek is.

SNS Bank goes polyamorie!

Ja, na twee keer het reclame filmpje te hebben gezien weet ik het zeker..

SNS Bank ondersteund openlijk een samenleving waarin polyamorie geaccepteerd is!

Drie hoeraatjes of ben ik iets te optimistisch?

Nieuwe liefde

Zo, even tijd voor mezelf, mijn gedachten, mijn blog...

Dat kan eigenlijk niet zonder te melden dat er sinds afgelopen zondag weer een nieuwe liefde in ons beider leven is. Eentje die op onze onvoorwaardelijke liefde mag rekenen. Om 13:18 is onze dochter geboren, ze had haast en verraste ons door tegen onze planning in thuis geboren te willen worden. Geheel vlekkeloos mag ik wel zeggen.
Een prachtig geschenk  van 3040 gram en 48 cm! Angel zweeft sindsdien alweer lekker rond op haar roze wolk.

Music: Perry Como - Close to you

Duidelijkheid en openheid..

Gisteravond begon als elke andere avond. Niks bijzonders buiten dat Angel steeds meer ongemak ondervind van die kleine in haar buik. Niet verbazend ook, nog geen twee weken meer tot de uitgerekende datum. Het is lastig voor haar een prettige houding aan te nemen en wanneer dat gelukt is zorgt het kleine dametje in haar buik er wel weer voor dat het toch niet goed is. Ik probeer haar zo veel mogelijk te ontzien en sta natuurlijk altijd voor haar klaar, zij het soms een beetje geirriteerd.. maar doe het wel altijd met liefde, respect voor haar dat ze alle ellende van nierbekken-, blaas- en wat voor ontstekingen nog meer ze heeft doorstaan tijdens deze zwangerschap. Ook wel trots eigenlijk..
Terwijl zij zich het -voor zover het kon- makkelijk heeft gemaakt op de andere bank hou ik me nog even bezig met een spelletje en zo af en toe een regeltje op msn met mijn geliefde. Waaruit een leuk gesprek zich ontwikkeld.. langzaam.
Het is al tegen elven denk ik als Angel nog even bij me op de bank komt zitten voor de laatste supplementenronde van de dag. Ze kijkt nog even mee op de chat, we hebben tenslotte niks voor elkaar te verbergen.
Wanneer ze naar boven is gaat het msn gesprek wat sneller en wordt een lekker opwindend gesprek.
Als ik om half een ook naar boven ga ligt Angel nog in haar boek te lezen. Ik merk dat er iets niet lekker zit maar kan nog niet duiden wat...
Na wat aandacht komt het er langzaam uit, ze heeft het gevoel dat ik vlucht, mijn aandacht van haar, het huishouden, onze dochter verplaats naar R. om er even weg van te zijn.
Nog even gepraat en haar duidelijk gemaakt dat het voor mij geen vluchten is, dat ik thuis juist alles met en uit liefde doe.
Ook kwamen we er achter dat we al een tijdje onze vrijdagavond dansavond missen als quality time.. die gaat er hoe dan ook terugkomen, na de bevalling. Quality time is wat we nu even missen, door alles wat er in ons leven gebeurt... die halen we later dubbel en dwars weer in. Zeker weten.

Soms lijken de dingen groter dan dat ze zijn, soms zijn ze groter dan je denkt.
Wat ook maar weer eens duidelijk is geworden is dat als je vraagt je gehoord wordt.
Duidelijkheid en openheid zijn hard nodig, in elke relatie...

'T was een korte nacht... maar blij dat ook dat weer helder is, helder als de winterzon die over de heuvels schijnt.

Polyamouriste in de dop?

Vanmorgen mijn dochter van 7 op school afgezet...

Toen ze uitstapte zei ze vrolijk: "Ik heb drie vriendjes, Luuk, Lars en Brian."

Mijn eerste gedachte was... nou die is er wel vroeg bij.

Maar het zijn maar gewone vriendjes zei ze