Na flink wat dagen aftellen is het dan zo ver. Het is zaterdag, terwijl de laatste puntjes op de i worden gezet om de danswedstrijd weer een succes te laten worden de muziek en de verlichting worden afgeregeld krijg ik een sms-je. R. zit in de trein. Snel kijk ik wanneer de trein dan aankomt, kwart voor drie.. nog goed twee uurtjes.
Nog tijd om wat decoratie op te hangen, wat kabels te trekken en te genieten van een prachtige zaal onder het genot van een energiedrankje. Het opbouwen ging dit jaar weer vlugger dan ooit.
Ik loop naar de auto gooi de aanhangers op slot en verruil mijn vuile kloffie voor schone kleren. Nog even naar binnen om gedag te zeggen en om half drie ben ik op weg naar het station. Een heerlijk gevoel van blijdschap neemt nu echt de overhand. De 5 minuten naar het station zijn zo voorbij, de parkeerplaats voor ophalers is nog leeg. De trein heeft vertraging opgelopen, de trein loopt het station binnen. Even later het sms-je "Ik ben er". Ik laat mijn auto even achter en loop haar tegemoet. Halverwege de trap zie ik haar en even bestaat de wereld om ons heen niet en vallen we in een innige omhelzing.
Weer even bijgeknuffeld lopen we de rest van de trappen af naar de auto. De vorige keer dat we elkaar zagen was twee maanden geleden en het voelt altijd geweldig haar weer bij me in de buurt te hebben. Onderweg hebben we even de tijd om gewoon lekker te bakvissen. Weinig doen of zeggen maar gewoon genieten van de aanwezigheid, een beetje rust in het toch wel drukke weekend.
Thuis aangekomen is het rustig, onze oudste is nog op de zaterdagmiddagclub, Angel en onze jongste spruit liggen nog even een dutje te doen. Nog even tijd voor ons twee, kopje drakenthee met honing erbij...
Niet veel later is Angel beneden met onze jongste en een brede lach verschijnt op het gezicht van R. als ze haar in de armen neemt. Samen gaan we op pad om de oudste op te halen. Als we terug zijn is het nog lekker weer om even buiten op het terras te samen van de pizza te genieten en een spelletje Kolonisten Jr. te spelen.
Het is dan ook al duidelijk geworden dat de eerste date van Angel met B. niet door gaat.
Angel zorgt ervoor dat onze oudste in bed komt en gunt ons onze tijd dit weekend. Terwijl zij boven de kleine nog even een voeding geeft lachen wij beneden vol plezier om Sara Kroos. Ons plezier valt op want wanneer Angel klaar is en nog niet echt kan slapen komt ze op ons gelach af. Als de jongste zich meldt ga ik naar boven en laat de dames even verder genieten, ik schijn nogal makkelijk onze jongste stil te kunnen krijgen. Als ze een kwartiertje tot rust is gekomen en Sara Kroos haar show heeft afgerond gaat Angel alvast naar boven, wetend dat ik in de loop van de nacht zal volgen.
R. en ik maken het ons gemakkelijk op de bedbank en kijken een beetje tv en liggen lekker in elkaars armen.
Niet lang daarna komt Angel toch nog naar beneden voor een knuffel... ze zit er wel een beetje mee dat haar date vandaag niet kon doorgaan. En meer om de reden waarom, de partner van B. -haar date-, had polyamorie als mogelijkheid geopperd en B. was daar in meegegaan. Inmiddels heeft zijn partner een lief en is daar ook al eens blijven overnachten, de afgelopen week zelfs. Ze blijkt echter wel nog problemen te hebben met het idee haar partner te moeten delen. Zelfs een eenvoudige date lijkt voor haar een probleem.
Met zijn drieen praten we enige tijd over het dubbele van de situatie, hoe krom het is zelf wel een lief te hebben maar je partner het niet te kunnen gunnen.
Hoe blij zijn we dan dat wij elkaar hebben gevonden en zo geweldig ermee om kunnen gaan.
Even weet ik me in de zevende hemel met aan elke zijde een verschrikkelijk lieve geweldige vrouw in mijn armen. Zonder haat, nijd of jalouzie. Gewoon geweldig.
Als Angel weer een beetje tot rust is gekomen gaat ze alsnog naar boven, niet veel later vallen we beneden in elkaars armen in slaap.... heerlijk.
Wanneer de jongste weer eens van zich laat horen in de nacht ga ik ook naar boven. Nadat die weer slaapt val ik heerlijk voor de tweede keer in slaap in de armen van mijn andere schat... hoe slecht kun je het hebben ;-)
De zondagmorgen begint met een beetje uitslapen, voor zover dat mogelijk is met kinderen, en een ontbijtje met verse croissantjes, nog een beetje van elkaars gezelschap genieten en een paar bordspellen later komt mijn moeder op de kids passen zodat wij nog even met zijn drieen de stad in kunnen waar we een heerlijke middag hebben. Op de terugweg nog even wat eten en dan is het ook alweer de hoogste tijd om R. weer naar de trein te brengen... met een laatste knuffel nemen we afscheid, wetend dat we elkaar weer over 5 nachtjes zien, ongewoon voor ons en heel speciaal om ook dat gevoel eens te hebben.
De avond kan ik nog even mijn zinnen verzetten met de afbouw van de danswedstrijd. Om half twaalf komt het sms-je... Ik ben thuis. Alleen is tegen die tijd mijn telefoon leeg, had haar zo graag nog even welterusten gewenst..... ach ja, voor een volgende keer dan maar.
Ongelofelijk hoeveel liefde we in goed 1 dag krijgen gepropt, om bijna bang van te worden...
Gelukkig ben ik maandag vrij, bijkomen van alle indrukken en belevenissen van het geweldige maar vermoeiende weekend.
De maandag komen Angel en ik tot de grappige conclusie dat terwijl mijn geliefde hier is, wij midden in de nacht elkaar hebben liefgehad. Ook al zien we elkaar niet vaak, of niet zo vaak als we zouden willen, het fysieke aspect van onze liefdesrelatie is wel aanwezig maar zeker niet de grootste drijfveer ervoor.
Geweldig om te constateren dat we elkaar lief hebben in o zo vele opzichten.
