Overdenkingen

Ondanks dat het hier op mijn blog nogal rustig blijft, gebrek aan stof er niet. Eerder gebrek aan wil om mijn hersenspinsels aan de letters toe te vertrouwen. Gebrek aan doorzettingsvermogen om de stukjes die ik begin af te maken. Gebrek aan het gevoel dat het waardige stukje zijn of zouden worden.

Onzin eigenlijk maar wel de gevoelens die er in mijn hoofd opkomen als ik erover denk.

Zoveel meer willen, in een periode dat er eindelijk rust komt in een aantal persoonlijke zaken. Een paar belangrijke dingen zijn of komen op de rit. Het licht in onze jarenlange tunnel komt nu wel heel dicht bij.
Soms is dat een beetje beangstigend, onbekend met hoe het zal gaan - terwijl het waarschijnlijk allemaal stukken beter zal gaan dan de afgelopen jaren. Licht dat ook weer plekjes beschijnt die donker waren en leeg blijken te zijn. Ik zie weer ruimte die op te vullen is, verzamelaar als ik ben. Voor sommige plekjes is al een bestemming gevonden andere blijven vooralsnog alleen maar zichtbaar en dat ik ook goed merk ik.


Jaren geleden zag ik de mooie film "Dead Poets Society", een van die lang verloren schrijvers heeft een stukje geschreven dat me sindsdien altijd is bijgebleven. Een stukje dat ook eigenlijk wel aardig beschrijft wat mijn innnerlijke geest wil.


"     I went to the woods because I wished to live deliberately, to front only the essential facts of life, and see if I could not learn what it had to teach, and not, when I came to die, discover that I had not lived. I did not wish to live what was not life, living is so dear; nor did I wish to practise resignation, unless it was quite necessary. I wanted to live deep and suck out all the marrow of life, to live so sturdily and Spartan-like as to put to rout all that was not life, to cut a broad swath and shave close, to drive life into a corner, and reduce it to its lowest terms, and, if it proved to be mean, why then to get the whole and genuine meanness of it, and publish its meanness to the world; or if it were sublime, to know it by experience, and be able to give a true account of it in my next excursion.  "

Henry David Thoreau, Walden
"Where I Lived, and What I Lived For"

Kracht

I saw the Angel in the marble and carved until I set her free.

Uit een diepte ongekend

Zie hoe ver je bent gekomen

Nu is geen eindpunt 

Om te stoppen met je dromen

Nu is jouw kans om aan te pakken

Wat je voor je krijgt

Om de moed niet te laten zakken

Heb jij in je de kracht

Ik kijk en ik zie

Een geweldig persoon

En zeker ook is die

Zo prachtig en buitengewoon

Al lang laat je achter

Wat je misschien bent geweest

Niemand kan van je verwachten

Dat je gaat alleen, onbevreesd

Kracht komt van samen

De vrees te verslaan

Sometimes when we touch

Gedacht dat ik het een plek kon geven

Staat ze daar voor me onverwacht

De omhelzing doet mijn wereld weer beven

Als een noodweer in de nacht

De tijd veel te min

Maar woorden heb ik niet

Het gevoel dat blijft binnen in

Daar voor wie het ziet

Een herkansing doet zich voor

Een afscheid met weinig woorden

En toch een lach van oor tot oor

Mijn gedachte in vreemde oorden

Het is nog niet voorbij

Het heeft nog geen plek

Er zit nog zoveel in mij

Dat krijgt ooit zijn eigen stek

LIFE IS TOO SHORT

to wake up in the morning with regrets.
So, love the people who treat you right,
forgive the ones who don't and
believe that everything happens for a reason.
If you get a chance, take it.
If it changes your life, let it.
Nobody said it would be easy, they just promised
IT WOULD BE WORTH IT



Harvey MacKay

De derde in een relatie

Het zal je maar gebeuren. Je wordt verliefd op iemand die al jaren in een relatie zit, het is wederzijds en er wordt besloten dat jij er bij mag komen: de monogame relatie transformeert naar een polyamoreuze relatie.

Zo begint een van de heldere stukjes op Liefde delen
Gewoon even om met iedereen te delen.

http://www.liefdedelen.nl/polyamorie/de-derde-in-een-relatie/

Tekens

Mijn hart blijft gevuld
Stroomt over

Zonder te stoppen
Blijft er liefde stromen

(On)gecontroleerd naar een overloop
Klaar om weer geleid te worden

Mijn gedachten blijven vragen
Waar het heen zal gaan

Blijven vragen
Hoe ver te gaan

Wat pik ik op
Wat gaat er aan mij voorbij

Mis ik tekens
Of staan ze op de wand

Verandering

De afgelopen maanden stond alles een beetje op een laag pitje.
Gehinderd door tekort aan verschillende dingen en een overdosis rustig aan doen. Die overdosis was wel nodig maar heel prettig is dat niet geweest.

De lange weg
Sinds lange tijd was het gelukt om voor zaterdag een dagje in te plannen. Veels te vroeg wakker en toch niet vooruit lijken te komen. Met veel moeite en zelf ingesproken moed kom ik even na half 8 de deur uit. Eerst nog tanken en een kleinigheidje voor Ryanne halen. Wanneer ik eindelijk, alles lijkt een eeuwigheid te duren, de snelweg op draai is het al na achten. De wisselende stemmingen in de liedjes op de radio maken de rit er niet korter op. Eenmaal bij Eindhoven geeft de signalering aan: A2 vanaf knooppunt Empel afgesloten. De omleiding zou mij nog ruim een half uur extra reistijd opleveren.
Zo dicht bij
Na een korte stop voor een broodje stuur ik een berichtje, nog een klein uurtje ...
Na ruim twee uur rijden is mijn hoofd er klaar mee. Gewoon afwachten en zien hoe het gaat zijn. Vanaf dan is het weer de bekende A2 - A9 - Afrit Heerhugowaard-Zuid en vliegt de tijd weer.
Ik draai de parkeerplaats op en verstuur nog even een berichtje naar het thuisfront, ik ben aangekomen. Wanneer ik heb aangebeld is de hond de eerste die me door het ruitje in de deur komt begroeten, niet lang daarna doet Ryanne de deur open. Na twee stappen doe ik de deur achter me dicht en omhelzen we elkaar. Na zo'n lange tijd haar gemist te hebben voelt dit eerste contact weer geweldig. Zin om elkaar weer los te laten lijken we niet te hebben.
Bijpraten
Bij een kopje thee en koffie praten we bij over onze gezinnen en alles wat er bij hoort. Gek dat ik ook dit soort gesprekjes heb gemist. Het doet me goed weer te weten wat er in haar wereld zo ver weg afspeelt. Hoe triviaal het ook lijkt. Terwijl we naar de supermarkt lopen voor de lunch en avondeten praten we verder. Een goed gevoel, de twijfel verdwijnt. De twijfel over hoe ik zou om kunnen gaan met, zou reageren op, het feit dat het plakkertje "geliefde" en "relatie" er van af is. Nou heb ik hoe dan ook weinig  tot niks met labeltjes en misschien is dat ook wel wat mij parten speelt. Geen geliefde, maar toch nog steeds alles voor Ryanne voelen wat ik een jaar geleden ook deed. Geen relatie, maar toch nog steeds 'houden van".
Even er tussenuit
De viskraam van "De meiden" staat op het plein en de lunch is snel gekozen. Op de terugweg raken onze handen elkaar aan, zoeken elkaar op en houden vast. Bevestiging, contact, ik zal je niet los laten. Eenmaal binnen delen we de lekkere kibbeling samen op de bank. Nog even de flessen wijn versieren en dan is het tijd voor Ryanne om naar de al geplande verjaardagen te gaan.
Ik besluit van de gelegenheid gebruik te maken om de omgeving nog wat meer te verkennen en twee geocaches op te zoeken. Mannen blijven ergens toch jongens en schatzoeken blijft leuk. De eerste leidt me naar het poldermuseum waar ik al snel de verstopte kist vind. Het museum zelf is gesloten dus het is lekker rustig. Ik bel even naar huis om te vertellen hoe het gaat en geniet nog even van de rust en de mooie omgeving. Speeltuin NAP is de volgende leuke geocache. Het eerste gedeeldte van de zoekopdracht is leuk en zal me leiden naar de plek waar ik moet zijn. Omdat het begint te regenen besluit ik naar Ryanne thuis te gaan om daar de puzzels verder op te lossen. Vriendelijk maar stil wordt ik begroet door de hond. Het regent ondertussen harder dus laat ik het zoeken voor wat het is.
Da's even schrikken
Niet lang daarna komt Ryanne ook weer thuis. We kletsen nog wat na over de verjaardag en besluiten toch maar aan het avondeten te beginnen. Even gewoon niksen op de bank voor de tv. Ik kruip tegen haar en het voelt zo vertrouwd dat ik zelfs even wegdoezel. Ik word weer wakker met een schok die ons even doet opschrikken. Omdat ik blijkbaar toch wel moe ben en nog 2,5 uur terug moet rijden besluit ik dat het verstandig is dat ik niet te laat vertrek, met tegenzin dat wel. Eenmaal weer bijgekomen van de schrik en de wollige kop is het tijd om te gaan. Ook aan mooie dagen komt een einde maar we gaan proberen dit vaker te doen. Nog een laatste knuffel in de gang en ik ben op weg. Een belletje naar huis om te melden hoe laat ik ongeveer thuis ben en het zwarte asfalt zoeft vlot onder mij door.
Denken
Onderweg tijd om te denken, de nieuwe situatie een plek te geven. Ik denk dat het er gewoon op neer komt dat ik trouw aan mijn hart en iedereen die er een plekje heeft blijf. Mijn behoeftes zijn zeer uitgebreid maar mijn houden van heeft niet alles van iedereen nodig. Mijn hart is blij met een aai, een  knuffel, een lieve lach zonder daar meer bij te willen. Dat wist ik al langer en is vandaag maar weer eens bevestigd. Wie er een labeltje op wil plakken doet zijn best maar. Het doet me goed en verder maakt het me niet uit, niet uit onverschilligheid maar uit dankbaarheid. En houden van ...
Bijna thuis
Tijdens de pitstop halverwege krijg ik nog een spontane uitnodiging. Op 20 km van mijn route naar links wachtte er een kop koffie. De volgende keer zal ik mijn pitstop eens verleggen, voor deze dag is het goed geweest en verlang ik weer thuis mijn schat in mijn armen te sluiten voor een knuffel en een kus.
En dat is ook precies wat thuis op me wacht op de bank. Nog even een berichtje naar Ryanne dat ik veilig thuis ben en dan moe maar voldaan naar bedje toe.

Het was een mooie dag.

Happy Birthday

Speciaal

Voor jou

Speciaal

Zoals je bent

Voor jou vandaag

een dag om te vieren

Voor jou vandaag

liefde van velen

Nog vele jaren 

in het verschiet

Nog vele jaren

waarin je geniet

* Happy Birthday Darling *

xXx 

Ik hou van jou

xXx

Even intern beraad

De afgelopen maanden waren zwaar in meerdere opzichten. Uiteindelijk zal alles zijn juiste plek krijgen. Sterker nog, veel dingen zijn alweer geland in de buurt van waar ze thuishoren.
Als gezin zijn de afgelopen jaren moeilijk en zwaar geweest. Als gezin waren we sterk en nu sterker dan ooit. Soms is het nodig om je trots op zij te zetten en alle hulp die je kunt krijgen met twee handen aan te pakken. En die tijd is nu. We worden geholpen en ook dat hoofdstuk zullen we als de tijd daar is gaan afsluiten.
Wat de liefde aangaat is er bij mij eigenlijk niks veranderd. Alleen de vorm is anders geworden. Meer afstand tussen mijn relatie met Ryanne en mijn basis. Niet dat dat persé slecht(er) is, maar wel anders en dus wennen.

Ook moet ik wennen aan de nieuwe liefde van Angelique. Niet dat ik daar mijn bedenkingen bij heb maar meer dat ik mijn eigen gevoelens weer even moet rangschikken en op waarde schatten. Daarover vast in een volgende blog meer...

Als ik even niet weet wat mijn woorden voor invloed op een situatie hebben lijkt het erop dat ik ervoor kies om maar even niks te zeggen, vandaar ook dat ik minder geblogd heb de laatste tijd. Dat en ik had toch echt even andere dingen om me zorgen over te maken. Gewoon even "intern beraad".

Maar zoals gezegd, alles gaat zijn plek krijgen. De rust keert weder... ook al lijkt het alsof de wereld even stil stond gaat het allemaal gewoon verder.
De rust keert weder en ik kan weer uitkijken naar mooie dingen. De toekomst met heldere blik aanschouwen.

Heropening, vervolg op "Hart in renovatie"

De klus is geklaard!

De stellages zijn afgebroken, de beschermende hoezen zijn van de meubels, het afval ligt in de container. Tijd om eens te kijken naar wat er nou eigenlijk allemaal is gedaan.

Aan de buitenkant is er weinig te zien van de verbouwing. Het ziet er wat frisser uit zo, ontdaan van wat sporen van weer en wind. Eenmaal binnen is duidelijk dat de algemene ruimtes voorzien zijn van een fris verfje.

In de kamer van Angelique is flink geschoven met het interieur. Ze heeft wat meer ruimte gecreëerd door wat spullen in opslag te doen. Ruimte voor haar nieuwe liefde R. die ze graag met zich mee neemt. Wat oude overbodige spullen zijn naar de recycling, misschien kan iemand anders er nog wat mee.

Tot dusver niet echt veel verrassingen, ware het niet dat er een interieurontwerpster is langs geweest die een rommelkamer serieus onder handen heeft genomen. Een kamer met allerhande ongebruikte meubelstukken, decoratie en wat al niet meer is compleet leeg geruimd. De kamer is ingericht als loungekamer, een plek waar iedereen even kan bijkomen. Een plek om te lachen, te praten, te genieten. Een van de opvallendste features is toch wel het grote glazen dak dat ook nog eens open lijkt te kunnen. Ideaal om het hart te luchten. Nou moet dat volgens de bouwplanner er altijd al gezeten hebben maar is me nooit opgevallen. De dames van het klusteam hebben in ieder geval hun best gedaan.
Moet wel nog even op zoek naar de gebruiksaanwijzing van het ding...

Rest mij nog slechts een dankwoord uit te spreken aan alle dames die hier aan hebben meegewerkt, Angelique, Ryanne, Erica en Miss X. !  Dank zij jullie kan ik nog meer genieten van alle mooie dingen en ik hoop dat jullie nog lang plezier hebben van jullie plekjes in mijn hart.

Hart in renovatie

Het lijkt de afgelopen dagen wel alsof mijn hart in renovatie is. Gelukkig zijn we wel open tijdens de verbouwing...

Deze week reageert mijn hart niet zoals gewoonlijk.
De meest belangrijke functies zijn er nog als vanouds, het houden van Angelique en Ryanne, de kids en iedereen die me dierbaar is. Ik reageer net even anders, het tonen van liefde en emotie lijkt vertraging op te lopen door de werkzaamheden...

Wordt er nu hard gewerkt aan een nieuwe kamer? Wordt de ontvangst groter gemaakt? Is Angelique bezig om plek te maken zodat haar nieuwe lover in haar kamer erbij past? Of wordt er gewoon opnieuw behangen in een van de kamers, dat wil nog wel eens wat overlast en troep geven.

Zodra ik ergens een lijstje van werkzaamheden vind... ben benieuwd wat er op staat. Hoop alleen dat het niet al te lang gaat duren die verbouwing...

En dan...

dan denk je dat je niks meer wilt

niks meer nodig hebt

je bent tevreden

met alles wat je hart begeert

dan kruist weer iemand je pad

een klik zonder te kennen

een gevoel zonder gebaar

gedachten zonder oorzaak

dan even terug naar af

even aarden met wat hulp

alles wat nog niet nodig is

even van me af

dan rest nog een blanco blad

wat komt moet nog geschreven worden

wat mag zijn zal zijn

en goed zal het zijn!

Dank je Angelique, voor je vertrouwen, je liefde, je zijn
Dank je Ryanne, voor je lieve woorden, je steun, je heldere gedachten
Dank jullie voor alles wat jullie voor mij zijn....

Reason, Season, or Lifetime

People come into your life for a reason, a season or a lifetime.
When you figure out which one it is,
you will know what to do for each person.

Reason
When someone is in your life for a REASON,
it is usually to meet a need you have expressed.
They have come to assist you through a difficulty;
to provide you with guidance and support;
to aid you physically, emotionally or spiritually.
They may seem like a godsend, and they are.
They are there for the reason you need them to be.
Then, without any wrongdoing on your part or at an inconvenient time,
this person will say or do something to bring the relationship to an end.
Sometimes they die. Sometimes they walk away.
Sometimes they act up and force you to take a stand.
What we must realize is that our need has been met, our desire fulfilled; their work is done.
The prayer you sent up has been answered and now it is time to move on.

SEASON
Some people come into your life for a SEASON,
because your turn has come to share, grow or learn.
They bring you an experience of peace or make you laugh.
They may teach you something you have never done.
They usually give you an unbelievable amount of joy.
Believe it. It is real. But only for a season.

LIFETIME
LIFETIME relationships teach you lifetime lessons;
things you must build upon in order to have a solid emotional foundation.
Your job is to accept the lesson, love the person,
and put what you have learned to use in all other relationships and areas of your life.
It is said that love is blind but friendship is clairvoyant.
— Unknown

22 mei 2010, een dag die mijn leven zou veranderen

Het is nog niet eens zo heel lang dat Angelique op een internetforum in contact kwam met Ryanne. Ik had wel haar naam al horen vallen en wat dingetjes over haar gehoord. Zij was al even bekend met polyamorie en had er al ervaring mee voordat ze wist dat het zo heette. Een feestje in Den Haag op uitnodiging van een gemeenschappelijke vriend was de aanleiding om elkaar voor het eerst in levende lijve te ontmoeten. Voor díé dag had ik zo goed als geen direct contact met Ryanne maar wist wel een en ander van haar gesprekken met Angelique. In de weken voor onze ontmoeting die gewoon vriendschappelijk bedoeld was wist zich een leidje van mij meester te maken. Een liedje dat voor mij bij haar ging horen ook al had ik haar nog nooit gesproken. Net als een gevoel, zonder haar te kennen.

Onuitwisbare indruk.
Met een leuk feest in het vooruitzicht gingen we naar Den Haag. Eenmaal aangekomen op onze bestemming worden we met het geluid van een echte Haagse, of is het nou Hageneese, deurbel verwelkomt. Zo'n ouderwetse drukbel die volmondig "Teeeeringggg" lijkt te roepen. Kort daarop het vrolijke gezicht van onze gemeenschappelijke vriend in de deuropening. We volgen hem naar de kleine woonkamer waar als snel het guitige gezicht van een niet al te grote vrouw ons toelacht. Er is iets aan deze vrouw dat me raakt deze dag, haar uitstraling, haar humor, haar ... zijn. Ze maakt een onuitwisbare indruk op me. Na het heerlijke avondeten maken we ons op voor het feest, het was een geweldig feest met veel leuke momenten. Ik ontdek dat ik me wel heel erg goed voel bij haar in de buurt, zo vertrouwd, zo vrij, zo geborgen als slechts één ander me kan laten voelen. Het is vreemd dat gevoel ook te hebben bij iemand anders dan je eigen partner. Ik wil ook nog niet toegeven aan dat gevoel...
Maar het is er wel!

Wederzijds.
De nachtelijke rit naar huis is gevuld met kilometers snelweg en lekkere muziek. Als we thuis aankomen wordt het al weer licht in het oosten.. Het liedje dat bij haar hoort verdwijnt niet meer uit mijn hoofd.
In de dagen daarna praten we op msn en op een gegeven moment beken ik aan Angel dat ik toch erg veel gevoelens voor Ryanne voel. Het was haar ook opgevallen, voor haar ben ik dan ook een open boek. Door het liedje te plaatsen wilde ik haar laten weten dat ze in mijn gedachten was, en dat werkte..
Wanneer ik aan Ryanne uitspreek wat mijn gevoelens voor haar zijn is ze blij, blij omdat zij het ook voelde.
Ook bij haar was de eerste ontmoeting vol van gevoelens voor mij en net als ik had ze deze voor zich gehouden. Ik kan met recht zeggen dat ik nooit heb gezocht maar gewoon iets heel moois in mijn schoot kreeg geworpen.

Een geweldige band.
Van begin af aan leken we een connectie te hebben, waar Angelique en ik elkaar aanvullen, is het Ryanne die me een spiegel voor houdt. En ik voor haar. We voelen elkaar aan, delen lief en leed. We kunnen een hele tjid doorbrengen zonder elkaar te zien en intens genieten van de momenten die ons gegeven zijn. Een band die van rubber lijkt, sterk, rekbaar, buigzaam, bestand tegen weer en wind.


Dankbaar.
Voor die dag ben ik dan ook dankbaar, en voor elke dag, elk uur, elke minuut die ons gegeven is. Dankbaar voor elke minuut die nog zal gaan komen, tot in lengte van jaren. Een van de punten van een goede relatie is dat je vooruit durft te kijken, Nu ben ik vooral dankbaar dat ik twee geweldige vrouwen in mijn leven heb waar ik nog heel ver mee vooruit wil kijken en tegelijkertijd niet te vergeten van het hier en nu te genieten.

Een dag om bij stil te staan

Het was een dag om bij stil te staan.
Precies een jaar geleden zagen we elkaar voor het eerst, om elkaar niet meer los te laten.
Een mooie gelegenheid om elkaar weer eens te zien. Zoals meestal hebben we weinig plannen gemaakt, gewoon genieten van wat is en mag zijn. Maar voor het zover is nog eerst langs Katinka om de taart voor de verjaardag van haar zoon af te geven. Om kwart over acht stap ik in de auto na thuis iedereen gedag te hebben gezegd, Angelique draait zich nog even om terwijl onze jongste nog even verder slaapt na een flesje en onze oudste zich met een filmpje op de bank heeft geinstalleerd. Na een goed uur rijden draai ik de straat in waar een leuk gezin al zit te wachten op de laatste verrassing voor je jarige. Alleen al voor de reactie zou je het al doen. De taart valt gelukkig in de smaak en krijg ik een geweldig inkijkje in een leuk gezin. Tijd vliegt als je het naar je zin hebt en het was zeker geweldig om ze te ontmoeten maar toch heb ik net iets meer zin om Ryanne op te zoeken. Zo raar... een andere keer moeten we zeker nog een keer verder kletsen.

Rust
De tweede helft van de rit gaat net zo voorspoedig als de eerste en om kwart over twaalf draai ik de auto op de parkeerplaats. Het weerzien is weer heerlijk, samen even lekker op de bank liggen, genieten van de dichtbijheid. Het weer kunnen voelen van elkaar, elkaar weer in de ogen kunnen kijken. Die heerlijke pretoogjes weer te zien. We nemen onze tijd om even wat bij te kletsen en een broodje te eten. Tijd vliegt altijd voorbij maar het is wel heerlijk. Tegen drieen gaan we op weg naar het strand, er staat een aardig briesje maar het zonnetje schijnt en langs de vloedlijn waaien we aardig uit. Een kopje koffie in een gezellig paviljoen doet ons weer even bijkomen waarna we tegen de wind in weer terug gaan naar het beginpunt.

Nog even..
Wanneer we weer terug zijn in de stad besluiten we nog even wat te gaan eten. Even niet gewoon naar huis om te eten, nog even weg. Ondanks dat de situatie bij haar thuis niet om over naar huis te schrijven is geniet ik van elk moment met haar, probeer haar daar waar mogelijk te (onder)steunen, haar even op andere gedachten te brengen. Ons jaar samen is er een met hoogte- en dieptepunten om ons heen, een jaar waarin we veel aan elkaar hebben gehad, spiegels hebben voorgehouden (gekregen) en toch hebben genoten.
Wanneer we bij het huis aankomen zijn de kids alweer thuis, even weer tijd voor mamma.


Nadat de kids op bed liggen kruipen we nog even de bank op, gewoon in elkaars armen... tot we merken dat het tijd wordt om de dag af te sluiten, nog een rondje met de hond en dan langzaam op pad...
Op tijd om de lange rit naar huis zonder al te veel moeheid af te kunnen leggen, op tijd voor haar om nog even de dag te laten bezinken.



Lijstje
Hoe gemakkelijk we tevreden zijn blijkt maar weer eens uit ons lijstje... dat zo heerlijk eenvoudig werkt! Achteraf zetten we erop wat we gedaan hebben en vinken het meteen af! Zo simpel is het gewoon, genieten van wat is, geen hoge verwachtingen, geen teleurstellingen. Achteraf heb ik op het lijstje erbij gezet haar weer even een dag met leuke afleiding te geven. Ik denk dat zij het voor mij wel wil afvinken.....

Een nieuw begin? Een kwestie van tijd...

Zaterdag was een speciale dag. Een dag waarop onze familie werd uitgebreid. 

Een vriendin die we al jaren als zus beschouwen en zo'n beetje alles van ons weet, is "officieel" door de familie geadopteerd. Ze hoort al weer meer dan 10 jaar bij ons en samen vonden we het tijd dit dan ook maar vast te leggen.

Als inleiding voor de verrassing had mijn zus kaartjes met steekwoorden gemaakt. Een gezellige en openhartige avond volgde met onderwerpen als trouw, loyaliteit, gastvrijheid en verbondenheid.

Na het laatste kaartje hebben we haar verrast met een heus "certificaat van adoptie" in de familie.

Een mooi moment.

En omdat we bij ons in de familie niet verlegen zitten om een verrassing had zij er nog een voor mij. Of ik haar getuige wil zijn bij haar trouwen volgend jaar, tja dat sla ik natuurlijk niet af.

Daarop wist onze jongste haar weer te verrassen met de vraag of zij haar peettante wil worden. En ook dat werd met veel enthousiasme ontvangen.

Kortom een avond met hoogtepunten.

Ook een avond die me aan het denken heeft gezet. Het scheelde niet veel of we waren spontaan uit de kast gekomen voor mijn kant van de familie.                  

Wat hield me dan tegen? Eigenlijk alleen de aanwezigheid van de schoonma van mijn zus. Die zou ik hier nog niet mee willen confronteren, niet dat ik me zorgen maak over haar reactie maar gewoon niet samen met de rest. Verder voelde alles goed...

De tijd is rijp. Wanneer precies weet ik nog niet maar het staat vast. We gaan mijn moeder, zus en zwager vertellen over hoe polyamorie ons leven heeft verrijkt.

Het is nog slechts een kwestie van tijd...

Zij maken het verschil - vervolg

Uit mijn voorgaande blog: Zij maken het verschil zou je de conclusie kunnen trekken dat er ongelijkheid is.
En terecht, niet omdat een van beide dames mij dierbaarder is, ik hou oprecht evenveel van beide, zij het op een iets andere manier. Maar meer omdat er ongelijkheid in de relaties zit.
Angel en ik hebben jaren geleden ervoor gekozen elkaar trouw te beloven en samen verder door het leven te gaan, een gezin te stichten. Een keuze en belofte die we beide zeer serieus nemen.
Vanuit deze sterke basis hebben wij de keuze gemaakt elkaar de ruimte te geven om meer liefde te mogen ervaren in alle openheid en eerlijkheid.
Ik zou niet graag van hierarchie spreken maar meer van opbouw, waarbij de relatie van ons gezin primair is, de basis, en een andere relatie supplementair is, een waardevolle toevoeging.
En waar blijft mijn geliefde Ryanne dan als ik de keuze zou moeten maken om af te zien van de waardevolle toevoeging? Voor altijd in mijn hart, net zoals ik voor altijd mijn appartement in het hare zal hebben. Wetend dat wij alles hebben gedaan wat mogelijk was om het te voorkomen. Dankbaar voor alle mooie ervaringen die we samen hebben mogen beleven.
Zij staat niet lager of hoger dan Angel echter de relatie met haar is een toevoeging, eentje die niet mogelijk zou zijn zonder onze stabiele basis. Een toevoeging die meer diepgang geeft aan onze basis.


Nou kan ik dus alleen spreken vanuit mijn eigen persoonlijke situatie, aangezien elke relatie anders is, een eigen dynamiek heeft. Je zou bijvoorbeeld van basis kunnen wisselen, je zou jezelf als basis kunnen zien. Uitgangspunten die waarschijnlijk een heel andere blik geven op polyamorie dan de onze.

Zij maken het verschil

Op twitter kreeg ik gisteravond de volgende vraag:
"Waar ligt in #polyamorie het verschil tussen Liefhebbende Echtgenoot en Geliefde?"
Twee termen uit mijn twitterprofiel.

Waar het verschil ligt in polyamorie is voor iedereen verschillend. Zo veelzijdig als polyamorie kan zijn zo veelzijdig ook de verschillen. Wat ik kan beantwoorden is waar het verschil ligt voor mij.
Als ik er in 140 tekens van af zou willen zijn zou ik kunnen zeggen dat ik met de een ben getrouwd en een gezin heb en met de ander niet.
Daarmee zou ik echter beide dames zwaar tekort doen. Dat zou betekenen dat ze inwisselbaar of vervangbaar zouden zijn, iets wat zeker niet het geval is.

Het grootste verschil is wel dat de "rol" van Liefhebbende Echtgenoot voor mij de hoofdrol is. Dit is voor ons de stabiele basis die mogelijk maakt open en eerlijk van een ander te mogen houden. Als het nodig is mijn rol van Geliefde op te geven om deze relatie te laten -blijven- werken zal ik dat doen, met pijn in mijn hart, maar toch.

Er is voor mij weinig tot geen verschil in wat de beide dames van mij krijgen. Trouw, liefde, toewijding, koppigheid, steun, eigenlijk alle goede en slechte dingen van mij. Ik ben zoals ik ben, te nemen of te laten en met een beetje geluk ook nog wel wat te kneden.

Er zit wel verschil in het karakter van beide dames. De een vult me aan en de ander is als een spiegel voor me. Daar is er dus ook verschil in wat ik uit beide relaties mag krijgen. Het is voor mij geweldig te weten dat ik samen met mijn echtgenote alles aan kan wat het leven ons voorschotelt omdat we elkaar zo goed aanvullen. En daarnaast ook nog iemand heb die als spiegel is voor me, waarmee ik samen mag leren en groeien. Zo houd ik van beide maar net een beetje anders.

Samen maken zij het verschil.

Gebrek aan seks

Als ik een man vertel dat ik een echtgenote heb én een vriendin zie ik altijd een soort van pretoogjes tevoorschijn komen. Die hebben dan meestal te maken met de seksualiteit en wordt bijna altijd vergezeld van de opmerking: "Dat heb je goed geregeld".

Nou zal ik nooit ontkennen dat we het goed geregeld hebben maar ik maak daarbij wel meteen duidelijk dat ik ook écht verliefd ben op zowel mijn vrouw als mijn geliefde. Dat seksualiteit wel een rol speelt maar niet onze grote drijfveer is. En we zoeken elkaar daarvoor ook niet op.

Dat bleek afgelopen weekend ook maar weer eens, achteraf vonden we het wel amusant. Terwijl Ryanne bij ons beneden lag te slapen hebben wij boven gevreeën, en dat terwijl ik haar eigenlijk helemaal niet zo vaak zie.

Ook Ryanne vroeg vanmorgen op msn of ik de seks miste in onze relatie. Een vraag waar ik meteen nee op kon antwoorden. Niet dat het er niet bij hoort maar we missen het ook niet, er is zoveel anders moois tussen ons gegroeid in de afgelopen maanden. Zij voelt er helemaal hetzelfde over.
We gaan het niet uit de weg, maar zoeken elkaar daar zeker niet voor op.

Een geweldig maar vermoeiend weekend.

Na flink wat dagen aftellen is het dan zo ver. Het is zaterdag, terwijl de laatste puntjes op de i worden gezet om de danswedstrijd weer een succes te laten worden de muziek en de verlichting worden afgeregeld krijg ik een sms-je. R. zit in de trein. Snel kijk ik wanneer de trein dan aankomt, kwart voor drie.. nog goed twee uurtjes.
Nog tijd om wat decoratie op te hangen, wat kabels te trekken en te genieten van een prachtige zaal onder het genot van een energiedrankje. Het opbouwen ging dit jaar weer vlugger dan ooit.
Ik loop naar de auto gooi de aanhangers op slot en verruil mijn vuile kloffie voor schone kleren. Nog even naar binnen om gedag te zeggen en om half drie ben ik op weg naar het station. Een heerlijk gevoel van blijdschap neemt nu echt de overhand. De 5 minuten naar het station zijn zo voorbij, de parkeerplaats voor ophalers is nog leeg. De trein heeft vertraging opgelopen, de trein loopt het station binnen. Even later het sms-je "Ik ben er". Ik laat mijn auto even achter en loop haar tegemoet. Halverwege de trap zie ik haar en even bestaat de wereld om ons heen niet en vallen we in een innige omhelzing.
Weer even bijgeknuffeld lopen we de rest van de trappen af naar de auto. De vorige keer dat we elkaar zagen was twee maanden geleden en het voelt altijd geweldig haar weer bij me in de buurt te hebben. Onderweg hebben we even de tijd om gewoon lekker te bakvissen. Weinig doen of zeggen maar gewoon genieten van de aanwezigheid, een beetje rust in het toch wel drukke weekend.
Thuis aangekomen is het rustig, onze oudste is nog op de zaterdagmiddagclub, Angel en onze jongste spruit liggen nog even een dutje te doen. Nog even tijd voor ons twee, kopje drakenthee met honing erbij...

Niet veel later is Angel beneden met onze jongste en een brede lach verschijnt op het gezicht van R. als ze haar in de armen neemt. Samen gaan we op pad om de oudste op te halen. Als we terug zijn is het nog lekker weer om even buiten op het terras te samen van de pizza te genieten en een spelletje Kolonisten Jr. te spelen.
Het is dan ook al duidelijk geworden dat de eerste date van Angel met B. niet door gaat.

Angel zorgt ervoor dat onze oudste in bed komt en gunt ons onze tijd dit weekend. Terwijl zij boven de kleine nog even een voeding geeft lachen wij beneden vol plezier om Sara Kroos. Ons plezier valt op want wanneer Angel klaar is en nog niet echt kan slapen komt ze op ons gelach af. Als de jongste zich meldt ga ik naar boven en laat de dames even verder genieten, ik schijn nogal makkelijk onze jongste stil te kunnen krijgen. Als ze een kwartiertje tot rust is gekomen en Sara Kroos haar show heeft afgerond gaat Angel alvast naar boven, wetend dat ik in de loop van de nacht zal volgen.

R. en ik maken het ons gemakkelijk op de bedbank en kijken een beetje tv en liggen lekker in elkaars armen.
Niet lang daarna komt Angel toch nog naar beneden voor een knuffel... ze zit er wel een beetje mee dat haar date vandaag niet kon doorgaan. En meer om de reden waarom, de partner van B. -haar date-, had polyamorie als mogelijkheid geopperd en B. was daar in meegegaan. Inmiddels heeft zijn partner een lief en is daar ook al eens blijven overnachten, de afgelopen week zelfs. Ze blijkt echter wel nog problemen te hebben met het idee haar partner te moeten delen. Zelfs een eenvoudige date lijkt voor haar een probleem.
Met zijn drieen praten we enige tijd over het dubbele van de situatie, hoe krom het is zelf wel een lief te hebben maar je partner het niet te kunnen gunnen.
Hoe blij zijn we dan dat wij elkaar hebben gevonden en zo geweldig ermee om kunnen gaan.
Even weet ik me in de zevende hemel met aan elke zijde een verschrikkelijk lieve geweldige vrouw in mijn armen. Zonder haat, nijd of jalouzie. Gewoon geweldig.

Als Angel weer een beetje tot rust is gekomen gaat ze alsnog naar boven, niet veel later vallen we beneden in elkaars armen in slaap.... heerlijk.
Wanneer de jongste weer eens van zich laat horen in de nacht ga ik ook naar boven. Nadat die weer slaapt val ik heerlijk voor de tweede keer in slaap in de armen van mijn andere schat... hoe slecht kun je het hebben ;-)

De zondagmorgen begint met een beetje uitslapen, voor zover dat mogelijk is met kinderen, en een ontbijtje met verse croissantjes, nog een beetje van elkaars gezelschap genieten en een paar bordspellen later komt mijn moeder op de kids passen zodat wij nog even met zijn drieen de stad in kunnen waar we een heerlijke middag hebben. Op de terugweg nog even wat eten en dan is het ook alweer de hoogste tijd om R. weer naar de trein te brengen... met een laatste knuffel nemen we afscheid, wetend dat we elkaar weer over 5 nachtjes zien, ongewoon voor ons en heel speciaal om ook dat gevoel eens te hebben.

De avond kan ik nog even mijn zinnen verzetten met de afbouw van de danswedstrijd. Om half twaalf komt het sms-je... Ik ben thuis. Alleen is tegen die tijd mijn telefoon leeg, had haar zo graag nog even welterusten gewenst..... ach ja, voor een volgende keer dan maar.

Ongelofelijk hoeveel liefde we in goed 1 dag krijgen gepropt, om bijna bang van te worden...
Gelukkig ben ik maandag vrij, bijkomen van alle indrukken en belevenissen van het geweldige maar vermoeiende weekend.

De maandag komen Angel en ik tot de grappige conclusie dat terwijl mijn geliefde hier is, wij midden in de nacht elkaar hebben liefgehad. Ook al zien we elkaar niet vaak, of niet zo vaak als we zouden willen, het fysieke aspect van onze liefdesrelatie is wel aanwezig maar zeker niet de grootste drijfveer ervoor.
Geweldig om te constateren dat we elkaar lief hebben in o zo vele opzichten.

Een weekend vol met...

Nog 1 nachtje slapen...

Een goede dag lang zal R. bij ons zijn wanneer ik haar van de trein op haal. Kan haast niet wachten..
Ja wat gaan we doen...  veel genieten dat is zeker, verder weinig, maar genieten is al zoo veel!

De echte plannen en wensen zijn dan ook redelijk beperkt en laten veel open. Als we bij elkaar op bezoek gaan is het net alsof we gewoon meedraaien in het dagelijkse leven maar dan net met een beetje extra.
Een beetje extra gevoel
Een beetje extra liefde
Een beetje extra aandacht
Een beetje, twee beetjes, veel

Dat geldt dan niet alleen voor R. en ik, maar ook voor Angel. Er is op zo'n moment gewoon zoveeel liefde in de lucht...
Dat is ook wat mijn relatie met Angel zo goed heeft gedaan... nieuwe liefde mogen ervaren heeft ervoor gezorgd dat ook wij weer voor elkaar meer liefde ervaren. Onze relatie was niks mis mee eigenlijk, elke relatie heeft een bepaalde vorm van onderhoud nodig. Soms een oppepper hier en daar, soms even wat rust.
Polyamorie heeft wat dat betreft een extra impuls gegeven, een power-boost, een dubbel platinum randje afgezet met diamantjes..

Nog 1 nachtje.. gelukkig genoeg afleiding tot die tijd, teigetjes energie kan ik vanavond gelukkig botvieren op het leggen van een dansvloer..

Nog even

Gistermiddag kwam ik thuis met een bubbelbad in mijn buik, helaas niet vanwege vlinders. Een kwaaltje dat al een tijdje de ronde doet in de familie, even twee dagen niet lekker en je best doen om alles binnen te houden.
Onze kleine had de gister last van het bubbelbad dus de dames waren op tijd naar bed voor wat rust.
Ik stortte maar even neer op de bank met een groentesoepje en R. op de msn voor wat afleiding en om ervoor te zorgen dat ik me een beetje goed verzorg en me rustig hou...
Met haar de komende week even doorgenomen en de planning voor het weekend hoelaat ik haar waar van het station ga ophalen. Dit weekend ben ik als vrijwilliger bezig voor een danswedstrijd in Weert, bij het opbouwen en afbreken op vrijdag en zondag. Tussendoor genoeg tijd om weer even samen leuke dingen te doen.
Ze kan haast niet wachten onze kleine meid vast te houden, wat we verder gaan doen zien we nog wel.

Ondertussen begint Angel ook mee af te tellen. Voor haar wordt zaterdagavond hopelijk ook een beetje extra leuk. Ze staat langzaam aan weer open voor een nieuwe liefde en heeft zaterdag, zoals het nu uitziet, een eerste afspraakje. Altijd spannend hoe het weer gaat verlopen en wat er wel of niet uit gaat komen.

Het aftellen gaat dus nog even door, nog 5.....

Zoooo lief!

  

Soms geeft het leven je mooie kadootjes.
Dat gebeurt meestal op de meest vreemde momenten als je het niet verwacht.

Mijn geliefde had voor haar twee kids kaartjes besteld voor Mary Poppins. Met dank aan een grootgrutter vier kaartjes dus was er eentje over. Toen ze aan haar oudste vroeg wie er dan mee mocht gaan kwam er -geloof ik- redelijk enthousiast uit dat ik mee mocht op het vierde kaartje.
Mijn eerste reactie was: "Hè? Oooh wat lief!!"
Als we het er even over hebben dat het wel leuk zou zijn, was de opdracht van R. dan ook: "Nou kijk dan maar of het kan." lukt het niet zijn er vast nog anderen die graag mee willen.
De kaartjes zijn voor een vrijdag en dan rond de klok van zes uur, dat betekende voor mij een rit van minstens 2,5 uur naar Scheveningen. Eerst maar vrij vragen dus, verlof werd afgekeurd :( .
Waar een wil is is een weg en de vraag komt niet voor niets dus.... een beetje passen en meten en op tijd weg op het werk, ja dat gaat lukken! (Hierbij bestel ik wel alvast een file-vrije dag voor de 8e april, vrij baan naar Scheveningen graag).
Thuis even overlegd en ook daar wordt het me weer van harte gegund, groen licht! Ze is blij voor mij en weet dat haar tijd ook wel weer gaat komen.
Gisteravond nog even geregeld dat onze oudste een nachtje bij oma kan logeren, dat vinden ze beide geweldig leuk en dan heeft Angel de tijd en rust voor onze jongste. Je kunt het thuisfront vind ik maar best zo goed verzorgd mogelijk achterlaten. Anderen hoeven niet te lijden omdat ik een leuke avond mag gaan hebben.

Dus:
Thuis, check.
Werk, check.
Agenda, check.
Adres, check.
Parkeergarage, check.
We zijn er klaar voor!

Opeens staat ons nog een leuk uitje voor de boeg, ongekend eigenlijk voor ons elkaar twee keer binnen een week te zien.
Met dank aan een lieve meid, ze is gewoon supercalifragilisticexpialidasties!

Geluk

Geluk is niet te koop...

Geef mij een hutje op de hei, en dan met zijn allen genieten van het leven.

Geld is handig om te hebben in deze wereld maar wat echt telt is je geluk.

Vandaag maar weer eens met de neus op de feiten gedrukt door het leven.

Een collega die 4 maanden in verwachting was heeft bij een echo te horen gekregen dat er geen leven meer in haar buik groeide, het hartje was gestopt...

Stil werd ik er van toen ik het hoorde en nu ook weer... op het werk hield ik de waterlanders nog binnen, nu even niet...  mijn gedachten gaan uit naar haar, ze kan het gebruiken....

Wat ben je dan weer dankbaar voor alle mooie dingen die het leven ons biedt, onze eigen gezonde dochters, ons hechte gezin, onze steunende familie, onze gezondheid en al die extra liefde die we mogen ervaren..

De mooiste dingen in het leven zijn geen dingen....

Ben er zuinig op, maar zet ze niet in een glazen kast, geniet ervan!!

Aftellen

Mijn geliefde woont nogal een eindje bij ons vandaan. Dat heeft zijn voordelen maar ook zijn nadelen. Omstandigheden zijn gewoon dat we elkaar niet al te vaak in levende lijve zien. Het maakt onze band ook bijzonder op een of andere manier. Ons normale contact door de week varieert van een lief sms-je tot diepgravende gesprekken op de chat, aldanniet met de webcam.

Heerlijk is het als we weer een datum hebben kunnen prikken om elkaar weer een te mogen ontmoeten. Ook vandaag ben ik weer begonnen met aftellen.. Nog 10 nachtjes en dan mogen we weer van elkaars gezelschap genieten. Kriebels beginnen zich weer meester te maken van de vlinders en mijn gedachten. Gewoon het idee is al voldoende, we verwachten niets anders dan dat we elkaar zien. Dat is denk ik ook waarom het voor ons werkt. We zijn blij met alles wat ons wordt gegund.

Hmmm nog 10 nachtjes...

Uit de kast?

Tja, leuke vraag, of toch niet? De buitenwereld is nog niet ervan overtuigd dat er niks mis is met het mogen hebben van meerdere liefdesrelaties. Gelukkig heb ik daar nog geen negatieve ervaringen van, alleen maar leuke. Ben ik uit de kast? Nou staat polyamorie natuurlijk niet op mijn voorhoofd geschreven maar ik hou het ook niet angstvallig verborgen. Laat het me zo zeggen, de deur van onze kast staat op een kier en iedereen is er welkom.

Op mijn werk ligt onder de doorzichtige muismat onder andere een foto van mij samen met mijn twee dames. In mijn beurs zit er ook eentje van ons twee. Vaak is de foto van ons drietjes een aardige opener. "Goh, wie zijn dat?" Waarop ik zonder enige schroom antwoord: "Dat zijn mijn vrouw en mijn vriendin."
De reacties daarop variëren van een nietszeggend "Leuk" tot een vertwijfeld "Hè, hoe bedoel je?" Waarna ze meestal met verbaasd gezicht maar vol interesse en vragen ons verhaal krijgen verteld, wanneer ze dat willen.
Wie vraagt krijgt van mij een eerlijk antwoord... daar ben ik met "onbekenden" best makkelijk in.  Ze hebben ons maar te nemen of te laten zoals we zijn.
  
In onze vriendenkring zijn het de intimi die weet hebben van onze polyamoureuse relatie. Voor het gros van onze vrienden zijn we nog steeds het -geloof ik- enige koppel dat volgens de aloude traditie het rijtje is afgegaan. Verliefd, samenwonen, verloofd, getrouwd, kinderen en daarbij ook nog eens nog steeds samen zijn. En dat gelukkige gezinnetje is dan ook hun beeld van ons, wat ons betreft geen probleem want we zijn ook een gelukkig gezinnetje, maar wel met een geweldig extraatje.

Familie is daarentegen weer een ander verhaal. Onze beider ouders, broers en zussen hebben van onze polyamorie leven geen weet, voor zover ze het laten merken tenminste, je weet maar nooit.
Daar waar we weten dat familie op internet rondzwerft hebben we het er bewust niet over. Hoewel soms er een opmerking langs komt die voor meerdere uitleg vatbaar is.
Voor hen houden we het nog stil, niet omdat ze het niet aan zouden kunnen of zoiets maar meer voor ons gevoel, dat we daar dan ook geen verantwoording over hoeven af te leggen. Of we dan bang zijn voor lastige vragen? Nee niet echt, wij zijn er blij mee, dát telt voor ons. Misschien is het wel een beetje het gevoel niet meer aan het monogame, huisje, boompje, beestje te voldoen. Aan de andere kant is dat ook niet meer wat we willen. Nou ja, ons huisje, boompje, beestje wel, maar dat monogame dat is niet meer ons ideaal.
Onze dochter van 7 kent onze "vrienden" wel maar daar houdt het dan ook bij op. Dat komt nog wel een keer, later als ze weer wat ouder is. Zij was wel een van de eersten die opmerkte dat pappa en mamma weer heerlijk verliefd waren. Tja kinderen pikken dat soort dingen allemaal snel op.

En hier, waar "de wereld" het kan lezen wil ik het er graag over hebben. Om de wereld te laten weten dat het bestaat en helemaal zou gek nog niet is. En als er dan toevallig iemand onze verhalen leest die het nog niet wist.. ach dan zijn ze welkom om ons verhaal te horen.
Tot er een dag komt dat de deuren van onze kast wagenwijd open staan en we er zomaar opeens uit komen.
Hopelijk tegen die tijd in een samenleving waar polyamorie niet meer vreemd of gek is.

SNS Bank goes polyamorie!

Ja, na twee keer het reclame filmpje te hebben gezien weet ik het zeker..

SNS Bank ondersteund openlijk een samenleving waarin polyamorie geaccepteerd is!

Drie hoeraatjes of ben ik iets te optimistisch?

Nieuwe liefde

Zo, even tijd voor mezelf, mijn gedachten, mijn blog...

Dat kan eigenlijk niet zonder te melden dat er sinds afgelopen zondag weer een nieuwe liefde in ons beider leven is. Eentje die op onze onvoorwaardelijke liefde mag rekenen. Om 13:18 is onze dochter geboren, ze had haast en verraste ons door tegen onze planning in thuis geboren te willen worden. Geheel vlekkeloos mag ik wel zeggen.
Een prachtig geschenk  van 3040 gram en 48 cm! Angel zweeft sindsdien alweer lekker rond op haar roze wolk.

Music: Perry Como - Close to you

Duidelijkheid en openheid..

Gisteravond begon als elke andere avond. Niks bijzonders buiten dat Angel steeds meer ongemak ondervind van die kleine in haar buik. Niet verbazend ook, nog geen twee weken meer tot de uitgerekende datum. Het is lastig voor haar een prettige houding aan te nemen en wanneer dat gelukt is zorgt het kleine dametje in haar buik er wel weer voor dat het toch niet goed is. Ik probeer haar zo veel mogelijk te ontzien en sta natuurlijk altijd voor haar klaar, zij het soms een beetje geirriteerd.. maar doe het wel altijd met liefde, respect voor haar dat ze alle ellende van nierbekken-, blaas- en wat voor ontstekingen nog meer ze heeft doorstaan tijdens deze zwangerschap. Ook wel trots eigenlijk..
Terwijl zij zich het -voor zover het kon- makkelijk heeft gemaakt op de andere bank hou ik me nog even bezig met een spelletje en zo af en toe een regeltje op msn met mijn geliefde. Waaruit een leuk gesprek zich ontwikkeld.. langzaam.
Het is al tegen elven denk ik als Angel nog even bij me op de bank komt zitten voor de laatste supplementenronde van de dag. Ze kijkt nog even mee op de chat, we hebben tenslotte niks voor elkaar te verbergen.
Wanneer ze naar boven is gaat het msn gesprek wat sneller en wordt een lekker opwindend gesprek.
Als ik om half een ook naar boven ga ligt Angel nog in haar boek te lezen. Ik merk dat er iets niet lekker zit maar kan nog niet duiden wat...
Na wat aandacht komt het er langzaam uit, ze heeft het gevoel dat ik vlucht, mijn aandacht van haar, het huishouden, onze dochter verplaats naar R. om er even weg van te zijn.
Nog even gepraat en haar duidelijk gemaakt dat het voor mij geen vluchten is, dat ik thuis juist alles met en uit liefde doe.
Ook kwamen we er achter dat we al een tijdje onze vrijdagavond dansavond missen als quality time.. die gaat er hoe dan ook terugkomen, na de bevalling. Quality time is wat we nu even missen, door alles wat er in ons leven gebeurt... die halen we later dubbel en dwars weer in. Zeker weten.

Soms lijken de dingen groter dan dat ze zijn, soms zijn ze groter dan je denkt.
Wat ook maar weer eens duidelijk is geworden is dat als je vraagt je gehoord wordt.
Duidelijkheid en openheid zijn hard nodig, in elke relatie...

'T was een korte nacht... maar blij dat ook dat weer helder is, helder als de winterzon die over de heuvels schijnt.

Polyamouriste in de dop?

Vanmorgen mijn dochter van 7 op school afgezet...

Toen ze uitstapte zei ze vrolijk: "Ik heb drie vriendjes, Luuk, Lars en Brian."

Mijn eerste gedachte was... nou die is er wel vroeg bij.

Maar het zijn maar gewone vriendjes zei ze

Verrassing

Soms, nou ja... soms, wil ik nog wel eens mezelf wegcijferen voor anderen. En vooral niet aan mezelf denken, iets voor mezelf kopen? Hmm toch maar niet, komt wel, je herkent het misschien.

Wat dagen geleden ook zo'n moment waarbij ik een lekker flesje bier maar in het schap liet staan.... mijn lief verteld dat ik het maar niet had meegenomen. En ja, geheel terecht, te horen gekregen dat ik toch écht ook aan mezelf mocht denken.
Deze week dan ook maar aan haar gedacht en daardoor aan mezelf. Het flesje bier was gekocht... een babystapje om aan mezelf te denken.

Toen ik net thuis kwam stond er een pakje met mijn naam erop in de gang. De winkel waar het vandaan kwam was de eerste hint en het begeleidend kaartje bevestigde het. Ze had voor mij aan mijzelf gedacht... voor mij staan 6 flesjes van mijn favoriete bier...

Dank je wel Schoonheid, voor het lekkers en vooral de gedachte...

Als er iets is waardoor polyamorie een verrijking is dan is dit het wel..


Dank je! Ik hou van jou..

Qualiteit en kwantiteit

Een vraag op twitter zette me weer eens aan het denken...


2 of 3 misss. nog haalbaar om liefdesrelaties te onderh...tijd, afstand, geld én investering! Hoe méér #polyamorie hoe minder de kwaliteit?


Is de kwaliteit van je liefde afhankelijk van hoeveel liefde je geeft? Ik zeg dan niet over hoeveel mensen je je liefde verdeelt, juist omdat je je liefde niet verdeeld maar er meer liefde is om te delen.
Niet iedere (ge)liefde is hetzelfde in mijn ogen en net als mensen niet gelijk zijn zal ik er ook nooit naar streven iedereen evenveel te geven. Ieder krijgt wat bij hem past.
Het aantal liefdesrelaties is in mijn ogen slechts afhankelijk van de grootte van je hart.
Wat de materiele dingen betreft als tijd en geld houdt dat gewoon in dat je beter moet worden in het managen van deze dingen. Het is niet makkelijk om hiervan meer te hebben om te verdelen, je moet het doen wat tot je beschikking staat.
Afstand hoeft nooit een bezwaar te zijn, als je er maar mee weet om te gaan.


Qualiteit van liefde is in mijn ogen niet afhankelijk van de wereldse dingen maar juist van de grootte van je hart. Dat moet groot genoeg zijn of kunnen worden om iedereen een plekje te geven.

11 Dr. Suess spreuken en polyamorie

1.  “Today you are You, that is truer than true. There is no one alive who is Youer than You.”
“Vandaag ben jij Jij, dat is waarer dan waar. Er is niemand ter aarde die Jij-er is dan Jij.”

Echtheid en transparantie in polyamorie zijn het groen in de groene eieren en ham. Ik hou van echtheid. Wees niet iemand anders dan dat je bent.Jij bent één Jij.


2.  “Be who you are and say what you feel because those that matter don’t mind and those that mind don’t matter!”
“Ben wie je bent en zeg wat je voelt want zij die zich eraan storen doen er niet toe en zij die er toe doen storen zich er niet aan.”


Stop met je 24 uur per dag zorgen maken over wat iedereen van je vindt. Maak een plan, voer het uit en ga je gang! Net als bij het zoeken en onderhouden van elke relatie moet je werken aan je reputatie, je image, je plaatje. Maak het zo oprecht mogelijk.


3.  “Don’t cry because it’s over, smile because it happened.”
“Huil niet omdat het voorbij is maar lach omdat het is gebeurd.”

Soms heb je tegenslagen, zo is de liefde. Blijf niet hangen in verdriet over wat had kunnen zijn. Wees blij dat het heeft mogen zijn. Gebruik je ervaringen om je leven te verrijken.


4.  “You know you’re in love when you can’t fall asleep because reality is finally better than your dreams.”
“Je weet dat je verliefd bent als je niet in slaap kunt vallen omdat de realiteit eindelijk beter is dan je dromen.”

Geniet van je liefde(s) en koester deze.


5.  “You have brains in your head. You have feet in your shoes. You can steer yourself any direction you choose. You’re on your own. And you know what you know. And YOU are the one who’ll decide where to go…”
“Je hebt hersenen in je hoofd. Je hebt voeten in je schoenen. Je kunt je zelf sturen in elke gewenste richting. Je bent alleen. En je weet wat je weet. En JIJ bent degene die beslist waar je heen gaat.”

Verdomd als het niet waar is... Neem je leven in je eigen hand. Zoek uit wat voor je werkt. Denk er aan dat mensen alleen in contact met je kunnen komen als je ze toelaat.


6.  “Sometimes the questions are complicated and the answers are simple.”
“Soms zijn de vragen moeilijk en de antwoorden makelijk.”


Soms maken we het in ons leven onnodig lastig en ingewikkeld. De antwoorden zijn meestal simpeler dan de vragen als je er maar mee aan de slag gaat. Leef!


7.  “A person’s a person, no matter how small.”
“Een persoon is een persoon, maakt niet uit hoe klein.”

Dat de één liefde heeft van veel en een ander maar van één, betekend niet dat je daardoor beter, slechter minder, meer bent. Ieder is zoals hij is. Laat iedereen in zijn waarde.


8.  “The more that you read, the more things you will know. The more that you learn, the more places you’ll go.”
“Hoe meer je leest hoe meer je weet. Hoe meer je weet hoe verder je zult gaan.”


Houdt je ogen en oren open. Lees en leer van jezelf en van anderen. Dan zul je snel je eigen pad gaan maken. Maar ook, leer van je partners, op het tempo van de langzaamste gaat de trein vooruit. Ga je sneller loop je serieuze kans om te ontsporen.


9  “I meant what i said and i said what i meant. An elephant’s faithful one-hundred percent!”
“I meende wat ik zei en ik zei wat ik meende. Een olifant is trouw één-honderd procent!”


Hou je aan je woord en zeg wat je op je lever hebt. Alleen met openheid, eerlijkheid en trouw aan jezelf is het mogelijk om succesvol polyamoureus te leven.


10.  “In my world, everyone’s a pony and they all eat rainbows and poop butterflies!”
“In mijn wereld is iedereen een pony en eten ze allamaal regenbogen en poepen vlinders!”

Dit is een herinnering aan het feit dat polyamorie niet de oplossing is voor alle problemen. Polyamorie is geen wonderdrank tegen een slechte relatie.  Je kunt niet opeens regenbogen eten, laat staan vlinders uitpoepen. Net als elke andere relatievorm heeft ook polyamorie zijn voor en nadelen, zijn gebruiksaanwijzing. Ook de polyamorie relatie moet onderhouden worden.


11.  “How did it get so late so soon?”
“Hoe werd het zo laat zo vroeg?”

Gebeurt me zo vaak op de chat of aan de telefoon. Waar blijft de tijd toch als je het naar je zin hebt. Blijf ervoor zorgen dat je je tijd en aandacht goed verdeelt.


En dan maar even afsluiten met een andere favoriet van Dr. Suess:
“You’re off to Great Places!  Today is your day! Your mountain is waiting, So… get on your way!”
“Je gaat naar Geweldige Plaatsen! Vandaag is jouw dag! Jouw berg wacht, dus... ga snel op weg!”

Tijd en afstand...

Las van de week een tweet dat tijdsgebrek en afstand twee grote nadelen zijn van polyamorie.
Dat heeft me even aan het denken gezet.
Mijn geliefde tweede woont nogal ver bij ons vandaan. We hebben het nog wel eens erover dat het eigenlijk maar goed is dat die afstand er is... anders zou de verleiding veel te groot zijn om elkaar -nog- vaker te zien.
Er gaat verder vrijwel geen dag voorbij dat we niet even contact maken, op welke manier dan ook.
Zouden we dichter bij elkaar wonen hadden we denk ik een knagend dilemma, elkaar wel of niet zien. Nou zal ik het zeker niet erg vinden om elkaar wat vaker te zien maar ik denk wel dat het mijn primaire relatie een stuk lastiger zou maken. We kennen de afstand maar hebben daar geen problemen mee. Ergens houdt dat ook een gezonde spanning in die relatie, het blijft leuk om uit te kijken naar de volgende ontmoeting. Sleur zal dat niet worden, dat is zeker!
En tijdsgebrek.. kwestie van goed worden in tijdmanagement. Geeft ook aanleiding om al die "minder nuttige" tijdsbestedingen efficienter te doen en zo meer tijd over te houden voor leuke dingen.

Het enige nadeel aan polyamorie is dat het nog niet maatschappelijk aanvaard wordt.
Verder ben ik het wel met de tweet eens dat polyamorie vooral verrijkend is.
Je groeit ervan op meerdere vlakken en biedt kansen jezelf te ontwikkelen.

Voor mijn twee liefdes...

Vandaag is Valentijnsdag,

Nou steek ik mijn liefde voor mijn dames normaal -als het even kan- ook niet onder stoelen of banken. 

Toch is vandaag een dag om een keertje extra stil te staan bij onze geliefden, ze nog eens op een speciale manier te laten weten hoe en hoeveel ik voor ze voel. Niet zozeer met materiële zaken, maar juist met die dingen die geen dingen zijn, dingen uit het hart, dingen die er het meeste toe doen.
Een beetje spitten in mijn gedachten, een beetje knutselen met bitjes en bytjes, en daarmee mijn dames verrassen.

voor mijn engel

voor A.

Polyamorie avant-la-lettre

Het blijft een geweldig disconummer van toen ik nog een kleine uk was, kan me niet van de gedachten weerhouden dat ze het over polyamorie heeft...

Marianne Rosenberg - Ich bin wie du

Ich bin wie du, wir sind wie Sand und Meer,

Ik ben als jij, wij zijn als zand en zee
und darum brauch ich dich so sehr.

en daarom heb ik je zo nodig
Ich bin wie du, wir sind wie Tag und Nacht,

Ik ben als jij, wij zijn als dag en nacht
füreinander immer nur da, immer nur da.

voor elkaar altijd daar, altijd daar

Und du weißt, dennoch laß ich dir die Freiheit,
En je weet, dan nog laat ik jou de vrijheid

weil man sich dann leichter treu bleibt,

omdat men zich dan makkelijker trouw blijft
ich genauso wie du.

ik net zo als jij

G'rade das, das macht unsr'e Liebe anders,

Precies dat, dat maakt onze liefde anders
das macht unsre Liebe so anders,
dat maakt onze liefde zo anders

und ich finde das gut.

en ik vind dat goed

Ich bin wie du, wir sind wie Sand und Meer,
Ik ben als jij, wij zijn als zand en zee

und darum brauch ich dich so sehr.
en daarom heb ik je zo nodig

Ich bin wie du, ich bin wie du, genau wie du.

Ik ben als jij, ik ben als jij, net zoals jij

Was auch kommt, wir beide werden uns nie trennen,
Wat er ook komt, we beide zullen nooit gaan scheiden

wir lernen uns nur besser kennen,
we leren elkaar alleen beter kennen

ich genauso wie du.
ik net zoals jij

G'rade das, das macht unsr'e Liebe anders,

Precies dat, dat maakt onze liefde anders
das macht unsre Liebe so anders,
dat maakt onze liefde zo anders

und ich finde das gut.

en ik vind dat goed

Ich bin wie du, wir sind wie Sand und Meer,

Ik ben als jij, wij zijn als zand en zee
und darum brauch ich dich so sehr.

en daarom heb ik je zo nodig
Ich bin wie du, wir sind wie Tag und Nacht,

Ik ben als jij, wij zijn als dag en nacht
füreinander immer nur da, immer nur da.

voor elkaar altijd daar, altijd daar